24 oktober 2010

Terugreis

Donderdag 30 september 2010
Zo het zit er weer op. Twee weken Cycladen is mooi genoeg geweest. Toch is de tijd omgevlogen. Eerlijk is eerlijk. Maar ik moet niet op de afsluiting vooruit lopen en me vandaag nog even gewoon aan vandaag houden. Met een ontbijt zoals we hier gewend zijn. Ik neem mijn fototoestel mee naar de ontbijtzaal om nog enkele beelden te kunnen tonen. Onder andere van de beschilderde muren.
De taferelen van het huidige Santorini, maar ook van een spuwende berg en een verwijzing naar de wandschilderingen die ooit in het oude Akrotiri zijn aangetroffen. Verder diverse afbeeldingen van oude mythologische figuren en dat zorgt al met al voor een bont tafereel.
In de ontspanningszaal laat ik nog enkele boeken achter. De meeste Hollandse boeken hier zijn zeer belegen en belezen. Mijn boeken steken daar gunstig tegen af. Vreemd overigens, dat ik alleen Nederlandse boeken zie liggen. Zijn wij nu zo’n belezen volkje die ook nog eens heel gemakkelijk afstand doet van zijn leeswaar en leest de rest niet. Of misschien niet tijdens vakantie. Of zijn buitenlanders gewoon iets zuiniger op hun leeswaar. Ik heb echt geen idee.
Veel tijd heb ik ook niet om daar over na te denken, want we moeten al om half tien met onze spullen bij de weg staan. Nog even checken of we alles hebben ingepakt en daarna sjouw ik de tassen de trap af naar beneden. De overige Nederlanders die huiswaarts keren staan al op de hoek van de weg te wachten. Het is alleen het vaste groepje dat gelijk met ons is gearriveerd. Maar ook nog een aantal onbekende gezichten, van mensen die ik ook niet tijdens het ontbijt heb aangetroffen.
Het is de laatste vlucht naar Nederland - althans voor Sudtours - dus kunnen we straks opeen volle bak rekenen.
Als de bus arriveert moeten we het nog steeds zonder host Scott doen. De spullen gaan onder in de buik van de bus. We pikken onderweg nog wat mensen op en gaan dan linea recta naar het vliegveld, een afstand van slechts enkele kilometers, zodat we ruim op tijd arriveren voor onze vlucht.
Het inchecken gaat weer op zijn Grieks. Tineke heeft het weer voor elkaar en heeft plaatsen bij het raam weten te versieren. Na het inchecken moeten we onze tassen naar de röntgenafdeling brengen waarna ze verdwijnen in de ingewanden van het vliegveld. Wij worden vervolgens naar de paspoortcontrole gevoerd, waar alle drank wordt ingenomen door een chagrijnige beambte. Ook reeds geopende waterflessen verdwijnen. De drankregels worden overal anders geïnterpreteerd. Wat zou het toch fijn zijn als al die veiligheidsmaatregelen nu eens hetzelfde zijn. En voorbij de douane kun je gewoon weer water en ice tea kopen. Hier is het bovendien niet nodig dat ik mijn laptop uit mijn tas haal, die kan ik rustig in mijn rugzak laten zitten.
Tineke slikt haar pilletjes, ik koop nog een laatste frappé en het wachten op het vliegtuig is aangebroken. Na enige tijd zien we de Transavia-Boeing taxiën. Slechts drie passagiers stappen eruit om op Santorini te blijven. Even later komt nog een groep Mykonos-gangers uit het toestel in afwachting van het tanken en het schoonmaken van het vliegtuig.
Niets te vroeg komt het sein dat we aan boord mogen. Aan boord van een vliegtuig dat zo nieuw is voor Transavia dat de video-installatie nog niet is aangesloten. Geen films dus, dat wordt lezen tijdens de vlucht die ons via Athene, Tirana. Linz, Bamberg en Enschede naar Schipholvoert. Via gate D 53 verdwijnen we naar het inwendige van onze nationale luchthaven.
Het duurt ditmaal vrij lang voor de koffers arriveren. Tineke heeft onze treinkaartjes al gekocht. Voor we in de trein stappen, koopt ze snel ook nog een broodje Hema-worst.
De trein heeft een paar minuten vertraging. De trein die al klaar staat blijkt – ondanks een andere vermelding op het bord – naar Nijmegen te gaan. We zijn er op tijd uit en ondergaan even later in het juiste treinstel tweemaal een controle, de tweede door een groep van Service en Veiligheid, want veiligheid op de Flevospoorlijn is soms ver te zoeken.
Een half uurtje later zijn we dan toch thuis. De vakantie zit erop. Ik sjouw de tassen naar boven en draai een eerste was, waarna we snel een vrachtwagen boodschappen gaan doen.

Geen opmerkingen: