Zaterdag 20 februari 2021
De wolken drijven van west naar oost en spiegelen in het
water van de Lage Vaart. Blijf dicht bij jezelf of droom weg naar oneindige
werelden waar de waarheid over bergen danst. Wat dit met de uitdaging te maken heeft?
Nou dat zal ik meteen vertellen. Al van kinds af aan heb ik een voorliefde voor
een hobby ontwikkeld. Vanuit de box begroet ik iedereen die langs komt met een
uitgestoken handje en een vreugdevol hoi. - Mijn oudste kleinzoon heeft zijn:
‘Opa’ en als je dan reageert volgt ‘hoi’ dus niet van een vreemde. Maar dat
terzijde. – Deze begroetingen vormen het begin van een hobby: het verzamelen
van mooie en vreemde indrukken.
Hierna volgt nog een grote reeks van andere verzamelingen.
Ik noem er slechts enkele: filmsterrenplaatjes (bij kauwgum), plaatjes van voetbalteams
zoals Lierse SK en Wolverhampton Wanderers (ook al bij kauwgum) en wielrenners
als Wim van Est en Wout Wagtmans (opnieuw bij kauwgum). Knikkers heb ik
verzameld, speldjes en buttons. En in
die tijd zijn er ook al plaatjes van voetbalspelers op de markt.
Tussendoor houd ik mij ook nog bezig met lezen en muziek
luisteren. Ooit is de hele serie van Karl Marx compleet geweest, de boeken over
Biggles heb ik verslonden, net zoals die van Arendsoog met zijn vriend Witte
Veder – deze boeken zijn oorspronkelijk in het bezit van mijn vier jaar oudere
broer - en voor die tijd heb ik de boeken van Pinkeltje gelezen, uiteraard. Ook
in latere jaren ben ik blijven lezen, bijvoorbeeld de boeken van Dean Koontz,
Harold Robbins en Wilbur Smith. Maar ook sportboeken en dan met name over de
Olympische Spelen. Diverse antiquiteitsexemplaren zijn naar onze
bovenverdieping verhuisd. Maar ook talloze boeken zijn inmiddels als een
zwerfboek in de trein achtergelaten. Allemaal gesigneerd door… De verzameling
oude LP’s en singles heb ik vorig jaar van de hand gedaan. Daar heb ik een
buurman een plezier mee gedaan. Er staan nog wel talloze CD’s boven. Kunnen die
nog ergens op worden gedraaid, vraag ik mij af.
Zoals veel jongeren, maar ook volwassenen, heb ik
gedurende een lange periode postzegels verzameld. Vooral met een hoofdthema: de
Olympische Spelen. Ik heb een aantal Olympische stadions bezocht, maar de
Spelen zelf heb ik alleen van afstand (op televisie) bekeken. De drang om er
naartoe te gaan is in de loop der jaren verdwenen, zoals de meeste
verzamelingen en hobby’s bij mij op een zeker moment een kentering doormaken of
zelfs volledig zijn verdwenen.
Nog zo’n hobby: bier. In dozen staan nog talloze
bierglazen. Ooit bestemd voor vitrinekasten. Maar die zijn er nooit gekomen. En
uiteraard hoort bij zo’n hobby ook bier drinken. Meer dan drieduizend
verschillende bieren heb ik gedronken. Merken, soorten, van kleine en veelal
ook verdwenen brouwerijen. Het vreemdste bier? Met voorsprong: Knoflookbier! Ik
heb de brouwer ooit geïnterviewd over dit bier en hem de volgende uitspraak
ontlokt. ‘Knoflookbier is niet om te zuipen.’ Dat klopt, het is door hem
ontwikkeld om mee te koken. Zelf drink ik niet meer of beter gezegd hoogst
zelden. Het laatste biertje is al van enkele jaren terug.
Met puzzelen ben ik onlangs weer begonnen. Nee, niet om
te verzamelen. Ik kan er heel gemakkelijk afscheid van nemen. Van de dozen. Leen
ze ook uit. En uiteraard vind ik het jammer als een legpuzzel niet compleet is,
dat er een of twee stukjes ontbreken, terwijl de puzzel wel als nieuw uit de
doos is gekomen. Puzzelen is soms ook nog een kruiswoordraadsel maken, een sudoka,
een doorloper en heel soms een cryptogram, hoewel ik die zelden afkrijg.
Zo op mijn oude dag heb ik eigenlijk niet meer zo de
behoefte om aan een nieuwe verzameling te beginnen. Of aan een nieuwe hobby. En
die ene verzameling, die koester ik: mijn vier vrouwen en drie jongens. En met
twee schoonzoons erbij is die verzameling bovendien compleet.
Opa IJsbeer
PS
dit is geschreven voor de maanduitdaging 2021 van Schrijvelarij.
