28 november 2008

Guur

De reiger steekt zijn nek ver uit
Eenden dobberen in het water
De gure wind strijkt langs mijn wang
De kraag hoog opgestoken
Mijn handen diep in de zak
De frisse tocht langs het kanaal

26 november 2008

Herinnering

Herinneringen gaan vervagen
Beelden vertellen zijn verhaal
Plaatjes worden opgeslagen
Diep in het hart
Draag je hem mee

22 november 2008

Geniet

Het kleine hoofd op
je schouder
zo vertrouwd

De ogen spreken
vol liefde
zo vertrouwd

Twee warme armen
om je nek
zo vertrouwd

Het handje omhoog
zoekt houvast
zo vertrouwd

Geniet met volle
teugen straks
is-ie getrouwd

18 november 2008

Herfst

De tijdschilder
mengt de kleuren
op zijn palet.
Van groen en blauw
naar geel en grijs.

Vogels strekken
hun veren uit
naar het zuiden.
Van warm naar heet
en koud naar fris.

De jassen komen voor de dag.
We voelen 't allemaal.
De zomer is voorbij.
De winter komt eraan.

16 november 2008

Hondenuitlaatservice Gianny

Hallo, met Hondenuitlaatservice Gianny. Waarmee kan ik u van dienst zijn?
Of ik uw honden kan uitlaten? Natuurlijk, daar ben ik in gespecialiseerd.
Om hoeveel honden gaat het?
Twee? Uitstekend. Die kan ik wel de baas.
Wanneer moet ik komen?
Meteen? Nou dat lukt niet.
Het duurt zeker wel een paar minuutjes voor ik met de honden weg kan. Ik moet me eerst nog even aankleden.Niet veel later.
Dag, met Gianny. Niet te lang geduurd hoop ik?
Hoe heten de honden? Xam en Max, en Max is de kleinste.Die past wel bij mij.
Kom maar, gaan we lekker langs het kanaal wandelen.
Zo hondjes nu zal ik jullie even iets laten zien. Die plassen, daar moeten jullie niet doorheen lopen, want dan krijgen jullie natte voetjes. Zie je wel.
Deze is niet zo diep. Ik zal het jullie laten zien.
Maar die plas die iets verder ligt. Daar moet je toch echt wel omheen. Want anders gaan jullie er tot je knietjes in.
Dat geldt natuurlijk niet voor mij. Ik mag lekker stampen. Want ik heb mijn natweerlaarsjes aangetrokken.
Zo, dat was dat. Zullen we nu weer naar huis gaan?
Jammer eigenlijk, want wat is het toch eigenlijk mooi hier.Die prachtige herfstkleuren onderweg. Daar kan ik zomaar bij wegdromen.
Gelukkig heb ik een paar hulpjes, die het zware werk soms van mij overnemen.
Want anders zou ik het echt niet redden.
Van al dat werk word ik trouwens echt wel moe.Daarom doe ik even een dutje tussendoor. Voor ik weer op pad moet.
En de honden? Ach die waken ondertussen over mij.

12 november 2008

Houvast

De donk're blik in het gelaat
De gulle lach krult
langzaam rond de mond
De tralies geven mij houvast.

Het groene gras
De bomen hoog
Het huis dat leeft
De tralies geven mij houvast.

De tijd schrijdt voort
Het huis staat leeg
De bomen zijn geveld.
Voor mij geen tralies meer.