Het leerproces van wielrenner Yari

Zaterdag 26 maart 2022

Het is een zonnige zaterdagmorgen. Heel anders dan vier weken geleden. Toen ging Opa IJsbeer als verslaggever mee met zijn oudste kleinzoon en diens ouders naar Bussum, waar Gianny een vriendschappelijke voetbalpartij speelde tegen een jeugdteam van BFC. Ditmaal ben ik opgehaald door de andere opa van onze tweede kleinzoon en met zijn vader rijden wij met zijn viertjes naar de Kamper Wieler Club, ook wel KWC genoemd. Hier wordt vanmorgen de derde en tevens laatste wedstrijd verreden van de zogenoemde Voorjaarscompetitie.

Aan de eerste wedstrijd heeft Yari door corona-omstandigheden niet mee kunnen doen. En vorige week heeft hij aan zijn wedstrijddebuut op het asfalt de verdienstelijke vijfde plaats overgehouden. Verdienstelijk zeker, omdat hij al tijdens de eerste ronde uit de bocht vloog en daarna veel terrein wist goed te maken.

Vol goede moed en onder toeziend oog van de twee opa’s rijdt de renner in de dop de eerste meters. Even het rondje verkennen en de beenspieren losgooien op het geaccidenteerde terrein in Kampen-Noord waar de KWC een fantastisch onderkomen heeft met zelfs een eigen BMX-baan.

Yari weet dat hij nog veel moet leren wil hij een goede wielrenner worden, maar is dat eigenlijk belangrijk als hij er gewoon plezier aan beleeft? Dat leerproces komt vanzelf en daar hoort bijvoorbeeld goed sturen bij, maar ook het vastklikken van de schoenen op de pedalen. Met dat laatste heeft onze kleinzoon wat moeite en daarom verliest hij vanmorgen bij de start al veel terrein. Maud en Britt, de winnaars van respectievelijk de eerste en de tweede wedstrijd, gaan er als een speer vandoor en onze kleinzoon zit ergens in de staart van de lange groep wielrennertjes uit de E-klasse.

Dat laat het talentje niet op zich zitten en een ronde later is hij al tussen de beste tien terug te vinden. En weer een ronde later rijdt hij zelfs op de derde plaats. Het gat met de koplopers dichten is er niet bij.

 Ook omdat Yari geen enkele steun heeft te verwachten van twee klevers. De renner van FRTC Almere blijft sleuren en het onvermijdelijke gebeurt. Hij moet zijn klevers laten gaan en ziet hoe uiteindelijk Rinze de derde plek voor zich opeist.

Maud pakt voor de tweede achtereenvolgende keer de overwinning op. Omdat zij de eerste wedstrijd verstek heeft laten gaan wordt zij in het eindklassement derde nog achter Rinze. De voorjaarscompetitie wordt gewonnen door Maud. En onze kleinzoon? Die pakt de eervolle vijfde plaats in het eindklassement. En daar mag hij zeker trots op zijn. Zijn opa's zijn dat zeer zeker.

Na die E-klasse worden er nog twee wedstrijden verreden. Zowel in de D-klasse als de C-klasse is de strijd hevig. En met name in de oudste groep zijn de coureurs aan elkaar gewaagd. Daar ziet onze kleinzoon ook dat alleen sleuren aan kop geen zin heeft, dat is energie verspillen waar anderen gebruik van maken, maar ook dat behoort bij het leerproces van de wielrenner.

 

Opa IJsbeer

Hilda

Donderdag 24 maart 2022

Zenuwachtig zet ik de eerste woorden op papier. Geen idee nog waar mijn vingers mij vandaag naartoe brengen. De nagels zijn weer afgekloven. Het is één van mijn vele ondeugden. Het gevoel van mislukking nadert met iedere aanslag. Zoekende ben ik naar de juiste verbinding tussen het lot en Lot. langzaam vloeien de zinnen uit het niets tevoorschijn. De proleet die zich als poëet voordoet en steeds dichter bij de waarheid komt; maar eigenlijk niets anders is dan een eenvoudige krabbelaar. Zo voelt het althans.

Hilda kijkt in gedachten toe. Zij denkt terug aan vervlogen tijden, toen alles nog goed was tussen ons en Tante Toos (To voor intimi) nog het rijk alleen had. Zij neemt de huidige tijd voor lief. De herkenning is er, maar erkenning ontbreekt nog immer.

Steenrijk zal Hilda nimmer worden en daar zit zij ook niet op te wachten. Uiteraard heeft er wel eens een rijke man aan haar voeten gezeten, maar hem wilde zij niet. De ware Jacob moet haar echt verdienen. En die is inderdaad langs gekomen. Maar zij heeft een andere keuze gemaakt. Heel onverwacht eigenlijk. Alhoewel, nu zij erover nadenkt zo onverwacht was het nou ook weer niet. Die ontmoeting had iets weg van een overval, een botsing van stijlen, zoals de overgangen in taal.

Terwijl buiten de oude wijnton, die tegenwoordig dienst doet als regenton zich langzaam vult, worden de herinneringen aan die ene dag steeds helderder. De oude koffiekan die Hilda ooit van Vincent heeft gekregen staat op de potkachel. Het zaadje is gelegd. Morgenochtend maar weer eens inkopen doen, voer halen voor de vroege vogels die het vogelhuisje in de tuin bezoeken.

Hoe dankbaar zijn die beestjes? Het vrolijke getjilp van de mussen, de merels die zingen, koerende duiven, de prachtige vlaamse gaaien die de nootjes komen halen, zelfs de eksters met hun gekrijs en dan heeft zij het nog niet over de vinken, de koolmeesjes en dat ene steeds terugkerende roodborstje gehad. Ach dankbaar zijn zij zeker en zij helpen haar af te rekenen met haar boze buurman, die de pest in heeft omdat al die vogels zijn versteende tuin onder schijten. Sorry voor dat woord, maar de waarheid mag toch wel worden gezegd?

Net zoals die andere afrekening met mij. Als zij daaraan terugdenkt… Dat waren nog eens tijden. En iedere keer als de kermis terugkeert in de stad denkt zij terug aan dat ene memorabele en ook vreselijke moment. Herinneringen die de stroom van de rivier volgen en geen moment lijken stil te vallen. Inderdaad lijken, want zodra die ene muur opdoemt is alles voorbij en komen de lijken vanzelf langs rollen.

Langzaam verschijnt er een traan in een ooghoek. Nee, er valt ditmaal niets te lachen. Waarom moest haar grote liefde, waar zij net in de botsautootjes tegenaan was gebotst, nou zo stoer zijn? Waarom heeft hij zich door mij laten overhalen om in die auto te stappen, die auto die even later als een razende rondjes draait langs de steile wand. En dan volgt een derde waarom, verdomme die vergeten autogordel!

 

Opa IJsbeer

 

Geschreven voor de maanduitdaging maart 2022 van Schrijvelarij. Hierbij moesten de volgende steekwoorden worden gebruikt: pest(en), rivier, verbinding, autogordel, inkopen, overval, steenrijk, vogelhuisje, verdienen, wijnton.

Bovendien heb ik gebruik gemaakt van een illustratie van de maanduitdaging januari 2022.