Zonder vrijwilligers gaat het niet

Almere O13-1 – Geinoord Nieuwegein

Zaterdag 8 februari 2020

Een goede voetbalclub overleeft slechts door de inzet van al die vrijwilligers. Vrijwilligers moeten bovendien over een dikke huid beschikken want ze krijgen bakken kritiek over zich uitgestort. Stoppen die vrijwilligers dan zal de club als een kaartenhuis ineen zakken en blijft er op de fundamenten slechts een ruïne over.

Betekent dat ook dat er helemaal niets mag worden gezegd? Natuurlijk wel en het siert de vrijwilliger als hij (of zij) ook daadwerkelijk iets leert van wat er mis gaat. En dat geldt uiteraard ook van de acteurs, de spelers. Zij trainen één tot twee keer per week, worden soms door de club of (groot)ouders in de watten gelegd, en maken desondanks week in week uit dezelfde fouten.

Dat heb ik zaterdag ook weer bij FC Almere gezien. Een echte voetbalclub waar alle voorgaande elementen aanwezig zijn. Ik ben hier opnieuw voor het eerste selectieteam van de onder dertien jaar. Jongens die de kou trotseren, diverse spelers zonder maillot en een bikkel zelfs met korte mouwen.

Tegenstander deze ochtend zijn leeftijdsgenoten van Geinoord uit Nieuwegein, dat net als het team van Benjamin van ’t Veer uit de voorgaande twee wedstrijden drie punten heeft behaald.

Almere oogt sterker en komt door aanvoerder Rayan al snel op voorsprong. Maar langzaam maar zeker kantelt het beeld zonder dat de bezoekers gevaarlijk voor het doel van Jaïr verschijnen.

Voor Jaïr? Inderdaad want doelman Dylan heeft in de openingswedstrijd tegen Houten een vervelende blessure opgelopen, heeft het vorige week tegen Hercules nog geprobeerd, maar huppelt nu op stelten rond en ondersteunt zijn maatjes vanuit de dug-out.

Toch komt Geinoord op gelijke hoogte, waarbij het wel de hulp van de arbiter nodig heeft. Via een verdediger van Almere komt de bal tegen de leidsman aan en belandt voor de voeten van de spits uit Nieuwegein. Het spel gaat door en de aanvaller weet de Almeerse sluitpost te verschalken.

Met die 1-1-stand gaan de spelers terug naar de kleedkamer. De uitgeklede dug-out wordt snel ingenomen door een deel van de aanhang, die de laatste nieuwtjes uitwisselt.

Na de hervatting neemt de thuisploeg voor de tweede keer de leiding. Na goed storen van Ocean, gevolgd door een fijne pass van Luca mag Rayan voor de tweede keer uithalen. Een minuut later heeft Luca pech met een schot net naast. De voorsprong blijft niet lang staan. Uit een hoekschop wordt er twee minuten later raak gekopt.

Nog geen drie minuten later wordt het goede spel van Geinoord, het positiespel van de bezoekers is beter, verdiend op voorsprong. De 2-4 valt nadat een vrije trap eerst nog op de vuisten van de keeper belandt. Uit de rebound wordt gescoord maar op advies van de grensrechter, bestaat die term eigenlijk nog wel, wordt de treffer afgekeurd.

Geluk heeft de thuisploeg als de arbiter de bal niet op de stip legt, maar net buiten de zestien deponeert. Almere probeert het ondertussen nog wel, maar mist het raffinement. De linies sluiten niet goed aan, toch komen er kansen zoals een prachtige omhaal van Rayan. Xavje en Rayen proberen het van afstand. Luca breekt door en wordt net buiten de lijnen door de keeper van Geinoord getorpedeerd. Weg gevaar en vreemd genoeg hoeft de keeper niet voortijdig naar de kleedkamer. Hij kan daardoor zijn glansrol blijven vervullen tijdens een bombardement van schoten, maar capituleert uiteindelijk wel voor een inzet van Sami.

Alles bij elkaar opgeteld; een iets beter Geinoord maar gezien het aantal Almeerse kansen kan de verslaggever leven met een remise: 3-3.

Opa IJsbeer