Rust

Zondag 20 mei 2012
Ik ben vroeg wakker, dommel weg, lees weer wat, slaap en wordt kwart over negen opnieuw wakker. Nog een kwartier tot ontbijt, maar laat dat toch aan mij voorbijgaan. Tineke is van plan om hard te gaan lopen, maar komt voorlopig ook nog niet op gang. Ik ga mijn was maar opvouwen, want die is nu wel droog en zet mij weer aan het tikwerk. Nog wel het een en ander in te halen.

Van het hardlopen van Tineke komt overigens ook niets. Rust is vandaag het parool. Stilte, weinig woorden. Niets zeggen.

We wandelen langs de hoofdweg en bezoeken Agia Marina, een klooster aan de rand van de stad, waar Tineke als eerste binnen is om het schattige kleine kerkje te bekijken. Een oude non scharrelt er rond en begroet mij nadat Tineke zij heeft binnengelaten.

Terug naar de kust maar weer, waar een frappe wordt gedronken. Omdat de serveerster Tineke moeizaam begrijpt durft zij het niet aan om hier een tosti te bestellen. Daarvoor gaan we terug naar La Coralle waar we vrijdag ook al gezeten hebben. De plaatsen aan het raam, dat nu is opengeschoven, zijn allemaal bezet. Veel jongelui. Er wordt triktrak gespeeld. We nemen beiden toast met ham en kaas en drinken er uiteraard nog iets bij.

Zo druk als gisteravond is het nu niet. Hoewel Ouzeri Giannis boert niet slecht. Geen zitplaats meer te krijgen. Hier wordt niet alleen gedronken maar ook gegeten. En vooral door Grieken. Zij kwetteren er vrolijk op los. Halverwege de middag gaan we terug naar onze kamer.

Rust, stilte, slapen, lezen, tikken.

Qua weer is dit – voor ons – de mooiste dag. De zonsondergang is echter de minste. Boven de einder hangt een nevel waarin de zon verdwijnt, zodat we die niet sissend rood kunnen zien verdwijnen.

Onze etenstent van vanavond heet Psystaria Woody’s. Het restaurant kan Tinekes goedkeuring misschien nog wel wegdragen, maar de plaats die ik uitzoek niet. Zij zit dicht bij een opgevouwen parasol aan de ene kant en aan de andere zijde ziet ze scooters staan. Voor zich een muur, waarop – dat gelukkig nog wel – een kat.
Zelf kijk ik het straatje in en daar komt veel vrouwelijk schoon doorheen. Omdat Tineke snakt naar groente kom er een grote salade van Woody op tafel. Zij is de patat zat en kiest daarom voor spaghetti met gyros uit de oven, ik voor een kebab poltika. De kebab, vier worstjes, wordt in twee porties gebracht zodat ze warm blijven en worden – inderdaad - geserveerd met patat, maar ook met tzatziki, tomaat en een in vieren gedeeld pittabroodje, inclusief drinken komen we uit op een bedrag van 26,80 euro.