Rust

Maandag 7 mei 2012
Ik ben zondagavond naar bed geweest en heb nog een paar uurtjes kunnen slapen. Lekker, zodat ik niet helemaal kapot een vliegtuig instap. Om een uur of een word ik wakker en vind Tineke slapend op de bank. Die schrikt na enige tijd van mij. Maar heeft uiteraard niet geslapen. Ik bak snel een eitje. Tineke hoeft niets en als ik de restjes heb opgeruimd, ga ik onder de douche. Want de taxi komt iets eerder. Tenminste als we er geen bezwaar tegen hebben dat er nog mensen meerijden. Niet dus. Kwart over twee zouden die worden opgehaald. Heb ik gehoord. Nou even over twee staat de taxi al voor onze deur, terwijl ik me sta af te drogen. Nou sorry hoor, maar zal het wel verkeerd gehoord hebben. Mooi excuus dat slechthorend zijn.

De mensen die in de bus zitten te wachten gaan naar Chios, en vliegen om een uur of zes. Waarom het paar dan al zo vroeg op Schiphol wil zijn is mij echt een raadsel. Vooral met dat vooraf inchecken is het zo rustig geworden op de luchthaven. We zijn al ruim voor drieën door de controle heen. Kopen oplaadbare batterijen, maar een kaartje voor iTunes is op heel Schiphol niet te verkrijgen, zo wordt ons duidelijk gemaakt. Dan maar een kop thee, koffie en een broodje scoren. Tineke hapt dapper de helft van mijn broodje weg en slikt nog een pil om rustig te blijven, want vliegen vindt zij nog steeds geen pretje.
De tijd op Schiphol gaat snel. De Boeing 737 van Transavia vertrekt van Gate D58 en taxiet eerst nog even voor we in noordelijke richting vertrekken. Een vlucht van drie uur en tien minuten, via Duitsland, de Balkan, inclusief Tirana en dan door naar het zuiden naar Kythira, dat deel uitmaakt van de Ionische eilanden, maar ver verwijderd van de overige eilanden van deze groep en net onder de Peloponnesos ligt. In de zon, zoals afgelopen week ook al het geval was. Temperaturen zo tussen de twintig en 25 graden. Heerlijk vakantieweer. Luilekkerweer.

De hostess van Ross is ine van de Loo, die we al tweemaal hebben meegemaakt. In Alexandropili en op Skyros. Wij laten ons per bus vervoeren naar Agia Pelagia en naar appartementencomplex Kyriakos. Dat ligt halverwege een heuvel en torent eigenlijk boven het dorp uit. De weg er naartoe is steil. Een korte steile weg.

Snel de koffers uitpakken en dan het dorp in waar we op een terras een versgeperste sinaasappelsap drinken en een tosti eten. Vervolgens doen we de boodschappen in de buurtsuper van Giorgos Kapsanis. Opeengepakte gangetjes, een winkel van sinkel zo kun je de supermarkt van Agia Pelagia het beste omschrijven. Morgenochtend mag ik hier om kwart over acht het ochtendontbijbrood halen. Mooi woord voor Tineke als zij aan het Wordfeuden is.

Uiteraard vallen we in slaap en ik wart om tien over vier wakker. De welkomstbijeenkomst, zonder borrel, is dan al bijna een half uur aan de gang. Ik geef aan Ine door dat wij wel interesse hebben in de excursie. Op zaterdag is er geen excursie naar de bijeenkomst vanwege de naamdag van Theodoros en dus wordt de autohuur van de Jimmy, de jeep die wij vanaf woensdag tot onze beschikking hebben, stilzwijgend met een dag verlengd. Een dag later zal de auto worden ingewisseld voor het vervoer naar het vasteland.  Wel geef ik ons op voor de donderdagexcursie, die alleen door kan gaan als er voldoende belangstelling voor is. Tijdens het welkomstbezoek bij Kyriakos geeft niemand zich daar voor op. 

Tijd voor iets anders. Nog even lezen en een dutje en daarna uit eten. Tijdens ons vorige bezoek deden we dat altijd bij de haven, altijd bij hetzelfde restaurant. Veel andere mogelijkheden waren er toen niet. Nu valt er meer te kiezen, uit meer restaurants dan. We gaan naar de haven, want daar was toen die taverne en nemen plaats bij Stella, dat blijkt in die tijd de enige daar geweest te zijn, dus … En wie er in de bediening werkte. Nou ik zou het echt niet weten.

 Vasilas heeft het jaren gedaan, maar zit nu in Athene. Maar als het 2006 was dan moet het Kostadinos zijn geweest. De beleefdste man van het eiland, van heel Griekenland. Ik vind het prima, zolang het eten maar smaakt. En dat doet het. De Griekse keuken is prima. De Franse wordt geloofd, maar geef mij maar een Griekse. Het huis schotelt ons vandaag twee specialiteiten voor. Een giovetsi en een gevulde aubergine uit de schotel. Het eerste is voor Tineke en ik neem de aubergine. Een xoriatiki vooraf, wat drinken erbij en klaar is Henk. En dat voor nog geen dertig euro. Tijd om te gaan slapen.

Kalinichta.