Motorsport

Waarom ik toch weer over sport schrijf. Ach het is een beetje mijn leven. En motorsport is niet zomaar iets. Dat zal verderop in een ander hoofdstuk ook wel blijken.
Maar eerst maar naar af.

Het klinkt misschien ietwat vreemd voor iemand die niet in het bezit is van een rijbewijs (niet voor een auto en niet voor een motor), maar ik ben gek op motorsport. Autoraces heb ik nooit bezocht. De interesse voor die tak van sport is ook niet bijzonder groot. Komt voornamelijk door de Formule 1. Dat vind ik vooral een grote optocht waarbij weinig gebeurt. De uitzondering is de start. Auto’s die elkaar toucheren en de bocht uitvliegen. Hoewel het de laatste tijd ook steeds minder vaak voorkomt. Wedstrijden worden in de fabriek en in de pits gewonnen en zelden op de baan.

Natuurlijk is een fabrieksteam in de motorsport ook in het voordeel en is een goede sleutelaar bij zo’n team onontbeerlijk. Maar een goede stuurman kan nog redelijk veel goedmaken.
De liefde voor de motorsport wordt geboren door de aanstekelijke verslagen van de TT van Assen op de radio.
Het wordt verder aangewakkerd door de bromfietscross tijdens Koninginnedag, op het veldje tussen de Nieuw Bussumerweg en Arie de Waalstraat, en achter het voormalige politiebureau in Huizen. Daar staan nu fraaie woningen, maar vroeger kon je daar heerlijk een balletje trappen en zo eind april werd het omgetoverd tot een crossbaan.
Met zelfgemaakte crossers gingen de stoere jongens en sleutelaars aan de slag. Je zag veel Kreidlers en Puchjes, zelfs een keer een Solexje. Na enige tijd kwamen er inderdaad ook machines die voor het crossen waren gemaakt. Alles werd langzaam professioneler. Daardoor verdween wel de charme uit die cross.
Slechts een naam uit die tijd herinner ik me: Erik Dikkeboom.
En die heb ik jaren later ook nog eens voorin zien rijden tijdens een georganiseerde cross, in het bijprogramma van de Grand Prix 500 cc in Lichtenvoorde.
In de jaren zeventig heb ik met Tineke diverse motorwedstrijden bezocht, vooral op Assen, maar ook zijn we naar België geweest. Over de wegraces zal ik het in enkele volgende delen hebben, maar eerst een stukje cross en om te beginnen: Lichtenvoorde.

Ver verwijderd van Huizen en met openbaar vervoer bijna niet te doen. De bus, de trein. Overstappen, overstappen. Zijn we nog wel op tijd? Ergens midden in het (achter)land uit een boemeltje worden geladen. En dan met zijn allen wandelend naar het circuit dat gelegen is in een prachtig bosperceel. Op tijd voor de start van de eerste races.
Het is romantiek en heroïek. Prachtige verre sprongen worden er gemaakt op de schans. Het zand spuit onder de banden weg. De banden trekken diepe sporen in datzelfde mulle zand. De coureurs zijn naarmate de wedstrijd vordert steeds minder herkenbaar. Goed naar de speaker luisteren helpt om het wedstrijdverloop te volgen. En in het programmablad zit steevast een kolom waarop je via het invullen van de rugnummers kan bijhouden, wie op welke plaats rijdt.








Het is de tijd van Gerrit Wolsink, de vliegende tandarts die het opneemt tegen de bijna onverslaanbare Roger De Coster. In zijn achtertuin in de Achterhoek is Wolsink als zandhaas vaak in het voordeel. Maar de wereldtitel gaat hem aan zijn neus voorbij. De enige coureur die er echt in slaagt om De Coster te weerstaan en verslaan is de Fin Heikki Mikkola. Andere bekende Nederlandse namen uit die tijd: Frans(je) Sigmans en Gerard Rond.


Roger De Coster









Heikki Mikkola


Frans Sigmans








Een verhaal apart zijn de zijspannen. Ook bij de cross. De naam Broer Dirkx, die eigenlijk Mathijs heet en ook in de soloklasse voorin reed, ken ik vooral van de radio, krantenartikelen en televisiebeelden. ‘Broer’ reed jarenlang met nummer H12, zowel solo als zijspan en had de bijnaam De Buldog, vanwege zijn postuur.

Om de familie Van Heugten, ja die van de Heuga-tapijtjes, kun je eigenlijk niet heen. Echte sportlui, gek van motoren en doerakken zijn het ook wel een beetje. Hier een portret van Ton van Heugten.
Kijk maar eens op http://www.heugacrossers.nl/.


Het is nostalgie!
Wat is daar mis mee?