Afsluiting

Deel 24

Goed dit was dus Pilion. Maar nu nog even wat feiten. Het schiereiland Pilion heeft wel iets weg van de laars van Italië, waarbij het gebied rond Trikieri dan vergeleken kan worden met de voet. Pilion behoort tot het district Magnisia.

Die naam duikt vooral op tijdens het eten, bij het bestuderen van de papieren kleedjes, waarmee de tafels worden gedekt. Want deze kleedjes zijn overal hetzelfde en dan zie je het district in al haar glorie liggen. Samen met de Sporaden; de eilanden Skiathos, Skopelos en Alonissos. Eilanden die we in omgekeerde volgorde al eens hebben bezocht.

De stad Volos (150.000 inwoners) - met een Nederlands consulaat - is de belangrijkste stad in dit gebied, maar niet de hoofdstad van de provincie Thessalië, waar Magnesia onder valt. De hoofdstad daarvan is Larissa. Thessalië grenst overigens in het westen aan de provicie Epirus en onze volgers weten dat wij daar (Parga) goede herinneringen aan hebben.

Pilion is absoluut niet toeristisch en wie rust zoekt, kan hier goed aan zijn trekken komen. Prachtige wandelingen maken. Er gaan slechts twee Nederlandse touroperators naar dit gebied en buitenlandse touroperators zijn er ook nauwelijks. Verder trekken er wat mensen met een caravan of camper rond.

Het feit dat er weinig toeristen komen, betekent niet, dat het gebied ook gigantisch is achtergebleven. Er is wat (leisteen)industrie en de alom aanwezige olijfbomen zorgen voor een kleine bron van inkomsten. Daarnaast zijn er diverse plekken met kassen en, zoals in een van de stukken ook al aangegeven, behoort Pilion tot de Griekse wintersportgebieden. Niet overal, maar in het bergachtige noorden wordt er geskied en worden er in de winter skipistes uitgezet.

De archeologische vindplaatsen zijn vooral rond Volos gelegen. Het verhaal van Iason heb ik al aangehaald en ook heb ik kort verhaald over de centaurs. Echt veel excursiemogelijkheden zijn er niet in Pilion. Je kunt met een rondreis mee, naar Meteora en je kunt een boot huren of naar de Sporaden toe. Maar dat moet je dan wel zelf regelen. Daar is overigens niets mis mee.

Pilion heeft een paar grote stranden, maar het leukst zijn natuurlijk de kleine baaien. Wel zorgen voor genoeg eten en drinken, want strandtentjes ontbreken zeker bij de kleine strandjes en alleen bij de grotere (strand)plaatsen is eten en drinken goed geregeld. Bij de restaurants ben je niet duur uit. Dat komt onder andere doordat de goederen niet over zee vervoerd hoeven te worden. Dat was in Parga en de Peloponnesos ook zo, maar daar waren de prijzen een stuk duurder. De benzineprijs in Griekenland is flink gestegen, schrik daar dus niet van, na het huren van een auto.

In Pilion heb ik weer veel aardige mensen ontmoet, een journalist uit Volos, een vereniging die zich inzet voor de oude gebruiken en wapenuitrustingen. Maria, de hostesses Henny en Kim, Nederlandse toeristen en nog veel meer.

Ik kom nu toch echt aan de afsluiting. Een soort verantwoording. Geen verantwoording voor mijn daden. Maar meer een verantwoording voor waar ik mijn gegevens heb betrokken, zodat wij deze toch wel bijzondere vakantie, met slangen, geiten, orthodoxe doop, paardenzegening etc. tot een goed einde hebben kunnen brengen. Via de mail hebben onze volgers al het een en ander kunnen lezen.

Maar goed daar gaan we dan. Op internet is het nodige over Pilion te vinden. Opvallend dat mensen/reizigers veel dingen hetzelfde opsommen. Alsof ze geen eigen fantasie hebben. Het is bijna allemaal uit dezelfde boekjes gehaald. Niet dat er veel boekjes over Pilion zijn geschreven. Via internet is bijvoorbeeld ‘Een Hollandse Kijk op Pilion’ te bestellen. Dit boek is geschreven en in eigen beheer uitgegeven door Bouquetreeks schrijfster Wilma Hollander, die in Kalá Nerá woont.
Verder heb ik heel veel gehad aan ‘Discover Pelion – Volos’ in het Engels. Een handzaam boekje van Stella Kaloudi, uitgegeven door Around Greece, dat ook de websites aroundgreece.com en aroundpelion.com beheert.

Van Ross heb ik het prachtige boek Griekse Ambachten door de Eeuwen Heen, ontvangen. Dit boek is geschreven door Dionysis Karatzis en uitgegeven door Topio in Athene. Hierin beschrijvingen over de scheepstimmerman in Aghia Kyriaki en een bakker in Lafkos.
Aan mijn Griekenlandbijbel ‘De schaten van Griekenland’, uitgegeven bij Kosmos, heb ik ditmaal niet zo heel veel gehad. Toch heb ik er op archeologisch gebied wel iets uit kunnen halen.

De Meteora-kloosters liggen niet in Pilion, maar zijn met eigen vervoer of via een excursie te bezoeken. Boekjes over Meteora zijn er ook in het Nederlands, met overzichtskaart en gravures. Ik heb gebruik gemaakt van het boekje van Theocharis Provotakis, uitgegeven bij Toubi’s uit Athene.
In het klooster van de Great Meteoron kun je diverse boeken aanschaffen, zelf heb ik het boek over de architectuur meegenomen. Dubbeltalig: Grieks-Engels. De teksten zijn van Soterias Tzimas, uitgegeven door Protype Thessalian Editions in Trikala.

In Kalabaka heb ik het boekje Heilige Kirche “Heimgang Marias”, geschreven door Ioannou Pispa en uitgegeven door Foio Sotoixeiothesia in Melissa.
Bij de welkomstbrief van Ross, zat ook een kaart van Pilion, met daarop een goede kaart van Volos. Verder vooral gebruik gemaakt van de wegkaart nr. 33 van Road Editions.

Voor het wandelen is de Topo 25 4.31 met het centrale gedeelte van Pilion erg handig. Ook zijn er kaarten (die wij niet hebben gebruikt) van Mount Kisavos, Noord Pilion – Mavrovouni en van Zuid Pilion. Allemaal uitgegeven door Anavasi uit Athene.
Als laatste wil ik nog even het boek Griekse Mythen aanhalen. Dit boek is geschreven door Robert Graves en uitgegeven door Olympus.

Genoeg over Pilion. De vakantietijd voor menigeen is aangebroken. En wij gaan ons binnenkort maar eens buigen over onze volgende trip: naar de Cycladen.
Het volgende stuk op dit blog wordt echter een tranentrekker.