Opa IJsbeer

Deel 14 - 5 april 2010

De laatste dag van ons (snoep)reisje naar Berlijn. De tijd is omgevlogen.Een laatste keer ontbijten. Een (Paas)kippenei, foto's maken van onder andere de fototentoonstelling van de fotografe YVA, die ooit twee verdiepingen van het hotel afhuurde, verder tas pakken, afrekenen en de tas achterlaten in een bagagedepot van het hotel.

Daarna nog een keer op stap. Wandelend naar de dierentuin. Je kunt ook met de metro, maar moet dan overstappen en de kans dat je langer onderweg bent dan het stukje te wandelen is niet ondenkbaar.

Het is voor het eerst tijdens ons verblijf in Berlijn echt zwaar bewolkt en vlak voor ik bij de kassa ben, komen de eerste dikke regendruppels naar beneden. Aan het eerste dier dat ik zie in de Zoo - een pantserneushoorn - besteed ik mede daarom geen aandacht.

Nee de aandacht gaat uit naar het nijlpaardenhuis. Daar blijf ik lekker droog. Zo denken de meeste bezoekers erover, ook de mensen die met een plu door het ruim opgezette park lopen. Het enige nadeel: het is er snel benauwd.

De bui drijft gelukkig snel weer over en Tineke en ik zetten onze wandeling vervolgens buiten voort, langs steltlopers en beren. Mijn aandacht gaat vooral uit naar de ijsbeer, die van diverse kanten - de onderkant laten we zitten - op de foto wordt gezet. Daarna een vogelhuis in en aan de andere komen we bij Knut.
Knut? Dat is toch een ijsbeer? De beroemde ijsbeer. Ja en die is nu ook buiten. Drie witte vachten ijsberen heen en weer, komen samen en gaan weer uiteen. En uiteraard worden er nog meer foto's gemaakt.

In een van de rusttenten - Schuler's Gastzoonomie - las ik een pauze in, met thee en kwarktaart en een Schöfferhofer Kristallweizen, daarnaast een Oma's Mohrkuchen. We zijn net op tijd, want het wordt hierna steeds drukker in de Zoonomie en mensen moeten zelfs naar buiten voor een tafeltje omdat er binnen geen plaats meer is. Vanwege de eerdere regenbui zijn die buitenplaatsen nu minder in trek.

Zonder mij om de tijd te bekommeren wandel ik hierna verder, langs ibissen, lepelaars, zebra's, verschillende soorten kangoeroes en neem ook alle tijd voor de katachtigen. De panda geschonken door de Chinese overheid is aanvankelijk onvindbaar. Bao Bao ligt buiten opgerold in een hoekje en wordt door ons toch nog gespot. Leeuwen, olifanten, ze zijn er allemaal.

Voor ons wordt het helaas tijd om te vertrekken.Geen insecten of vissen. Geen idee of ze er zijn, er is in ieder geval wel een aquarium. Maar voor ik vertrek eerst nog de knuffelbeer voor Livia kopen; dappere meid. Maar ook een muts voor Raema zodat Tineke haar Berlijnse groeneverkeerslichtmannetjesmuts - mooi scrabblewoord - zelf weer kan dragen. Nou voor Daniël dan ook maar een muts en de rest verklappen we lekker niet. Onderweg in een supermarkt, de meeste winkels blijven op Tweede Paasdag dicht, een flesje doppelkorn voor thuis en een paar flesjes Duits bier, merken die je hier niet kunt krijgen.

In het hotel drinkt Tineke nog een kop thee en ontdekt Henk dat hij de afstandsbediening van de televisie in zijn tas heeft gestopt, samen met de aansluitingskabels van de laptop. Het apparaatje wordt bij de receptie afgegeven en daar zien ze de humor er wel van in. Zo kamer driehonderd van het Bogotahotel kan straks ook weer gewoon televisie kijken.