Almere

Wie veel reist kan veel verhalen. Maar voor een verhaal hoeft men niet altijd te reizen. Dat is nu zo en dat was in het verleden niet anders.
Karl May kon bijvoorbeeld prachtige verhalen vertellen. Maar denk maar niet dat hij in de Verenigde Staten is geweest voor zijn verzinsels van Winnetou en Old Shatterhand. En ook de plaatsen waar Kara Ben Nemsi is geweest heeft hij niet gezien. En toch zijn de gebieden waar die verhalen zich afspelen geen verzinsels.
Goed luisteren en veel lezen, kunnen daarbij helpen. Het is echter wel zaak om goed op de hoogte te blijven. Wil je een gebied in de achttiende eeuw beschrijven, keer dan naar dat tijdperk terug. Speelt het zich af omstreeks 1960? Denk dan aan die periode, want gebieden veranderen voortdurend. Dat is niet alleen zo in de USA of het Midden-Oosten, maar ook dichter bij huis.
Samen met mijn broer heb ik de voorbereidingen zien treffen voor wat nu onze twaalfde provincie is. Wat waren we nieuwsgierig.Op de fiets, langs uitspanning Oud.Naarden (verdwenen) en dan zelfs helemaal voorbijOud-Valkeveen. Wat waren we ver van huis. Ik voelde me een echte wereldreiziger. Helemaal in Naarden bij – het eind of het begin van - de Meentweg. Daar had je een prachtig uitzicht op bijvoorbeeld de bouw van wat nu de Hollandse Brug is. De A1 liep toen nog niet om de vesting heen, maar was niet meer dan een rijksweg, tussen Bussum en Naarden door, en een stukje er doorheen.Het weidse uitzicht van het water verdween. IJsselmeer werd Gooimeer. Er kwamen namelijk ook dijken, het land viel droog. Er kwamen koolzaadvelden met gele bloemen. Die zorgden voor een droge bodem en er werd lijnolie uit gewonnen. Ze zijn er niet meer, die velden. Soms, heel soms zie je nog een plukje koolzaad bij elkaar staan.
Mijn broer heeft dat niet meer meegemaakt.
Ook de velden en, akkers vol met fazanten, heeft hij niet meer gezien. Ikke wel. Samen met 10us. Wat hebben we genoten. Maar helaas ook die zijn weg. Weggejaagd door boeren, jagers en stadslui. Heel nu en dan zie ik er nog een scharrelen.
Waar? Vraagt een jager heel gretig, toen ik dat vertelde. Nee, waar dat zeg ik lekker niet!De stad (Almere) rukt steeds verder op. En is niet meer weg te denken. Ook de Topsporthal is er gekomen.
Horizonvervuiling, zeggen ze in Muiderberg.Voor ieder bouwplan aan de westzijde van Flevoland, is er een Muiderbergs protest. Ach, neem het de bewoners eens kwalijk. Ze hebben niets anders te doen en politiek eigenlijk ook geen klap in te brengen. Ze vallen onder wereldstad Muiden. En de inbreng wordt alleen maar minde als men samengaat met Bussum, Naarden en Weesp. Steekt de Tweede Kamer daar een stokje voor, dan wordt het over enige tijd wel geannexeerd door Amsterdam.Bovendien die nieuwbouwwijk in het dorp wel eens bekeken vanaf de waterkant. Is dat zo geweldig? Dan toch maar liever een leeg Almeerderstrand.Maar ook vanuit het Gooi gaan veelvuldig negatieve stemmen op over al dat gebouw aan de overkant van het Gooimeer. Inderdaad soms kom je in het Gooi nog aardige taferelen tegen, van een hooglander met een reebokje bijvoorbeeld.Maar verder? Hebben ze vooral boter op hun hoofd. Tonnen uit willen trekken voor een prijsvraag voor vrijstaande woningen op een kaveltje van pakweg anderhalf miljoen, maar geen twee ton overhebben voor sociale woningbouw. De wethouder, die met dit plan in Blaricum op de proppen kwam, is weg. Nee niet weggestuurd. Zo doe je dat niet in de beschaafde wereld. Met opgeheven hoofd mocht hij vertrekken. En zijn plan, dat gaat niet door. Maar die sociale woningen ook niet.En dan maar klagen over al die woningen in Almere, al die hoogbouw.
In Huizen, mijn geboorteplaats, kunnen ze er trouwens ook wat van.Klagen bedoel ik. Bijvoorbeeld over het uitzicht. Maar hebben ze wel eens op de Gooimeerdijk in Flevoland gestaan en dan naar hun eigen woonplaats gekeken?Daar is al heel veel moois afgebroken en wat ervoor terug is gekomen?Daar griezel ik vaak bij. Ja, de appartementen bij de oude haven zien er leuk uit. Er komt een nautisch kwartier, maar zonder Huizer museum. Daar hebben de ondernemers geen geld voor over. Wel voor een stel boothuizen.Dure, overdekte ligplaatsen voor hun boot. Al dan niet met een inpandige zolder, die boothuizen bedoel ik.
Geef mij dan toch maar Almere. Veel energieslimme windmolens. Ja, ze zien er een ietsepietsie anders uit dan de molens uit pakweg de negentiende eeuw.En ach, de stad laat zijn oren inderdaad te veel naar Amsterdam hangen, zodat Muiderberg en Almere misschien straks nog wel eens samen een grote stad vormen.
Iedere stad verandert met het jaar. En dat is zeker het geval met Almere.Ieder jaar komt er wel ergens een gebouw bij. Hoge gebouwen, lage gebouwen. In het beginjaren van Almere wordt er gebouwd in de geest van de jaren zeventig van de 21ste eeuw.Kneuterig, noemde de eerste burgemeester Han Lammers, de stad en zijn bewoners. Dat kneuterige is er nu wel vanaf.
Maar soms wordt er ook wel te groot gedacht, zodat het toch ook weer iets kneuterigs over zich heeft. Neem nu het kasteel, dat een ruïne dreigt te worden.Goed zichtbaar vanuit het Gooi. De gele vlag in top. Wanneer gaat de Gravin van Almere er nu eindelijk eens wonen.
Jarenlang heb ik geroepen dat ik ooit nog eens uit Almere vertrek. Maar die behoefte wordt steeds minder. Inderdaad Almere heeft geen oud centrum, dat kan ook niet bij een stad van iets meer dan dertig jaar. Maar daar krijg ik genoeg andere dingen voor terug. Veel groen, ruimte, mooie doorsteekjes en ach die Amsterdammers die moet je na dertig jaar toch echt zoeken tussen de Almeerders.