Mijn Opa IJsbeer kan er niets van. Hij doet wel alsof,
maar zijn verhaaltjes kloppen van geen kant. Mijn broer, neefjes en ik – zijn prinses
– zijn de echte schrijvers. Maar dat hadden jullie allemaal al wel door. En
zijn foto’s? Nou soms lijken ze nog wel ergens op. Maar er zijn momenten dat
hij niet eens van zijn plaats komt.
Deze maand ben ik jarig (geweest) en mijn oma Tineke
zingt iedere dag over een Oktoberkind. Dat is zijzelf ook, net als mijn neefje Daeley.
En Opa IJsbeer, hmmm, die komt altijd achteraan. Hij houdt niet van
verjaardagen en viert ze daarom ook niet. Wat een klein kind, denkt zeker dat
hij altijd zes jaar blijft. Hij doet in ieder geval wel alsof.
Maar waar was hij? Toen ik op mijn verjaardag naar school
ging. Oké hij heeft Yari, mijn neef gebracht naar mijn verjaardagsfeestje. Maar
zelfs toen heeft hij niet gewacht tot ik was uitgespeeld in het speelparadijs,
bij hem om de hoek. Het is dat mijn papa hem nog wel heeft gezien, want anders…
Ik heb even getwijfeld of hij er zelf wel is geweest.
Ja zaterdag heb ik hem gezien. Bij mijn broer Gianny, die
moest voetballen. En hij scoorde nog ook, als laatste man, uit een hoekschop. Toen
was Opa IJsbeer er wel. De hele wedstrijd.
En flauw dat Opa IJsbeer deed. Toe ik
verstoppertje speelde, ging hij er zich mee bemoeien. En toen ik even niet bij
de buutpaal was, riep hij; vrij voor de hele kliek. En mijn papa maar lachen.
Ikke niet hoor, want hij deed helemaal niet mee. Daar had hij ook geen tijd
voor, want hij moest ook nog naar Amsterdam om daar weer van die gekke gedichten
voor te dragen. Opa dat soort gedichten verzin je niet als je zes bent, dat doe
je maar als je twee zessen bent.
Vandaag geef ik opnieuw een feestje. Vooral voor de oudere
mensen, en een paar kinderen. Mijn mama heeft taart laten maken. En ik krijg
nog allerlei cadeautjes. Bijna iedereen is er. En Opa IJsbeer, hij is er, maar
ook weer niet. Terwijl iedereen in het zonnetje zit, zit hij in de schaduw aan
de grote tafel. Bang dat hij smelt. Je bent nu eenmaal een ijsbeer of niet.
En op die tafel, speelt zich iets bijzonders af. Daar
raakt Barbie zwanger. Daarom gaat ze trouwen met Ken. En de hond Gusta mag daar
ook bij zijn. Opa niet. Want die gaat daar dan weer iets flauws over zeggen. En
weet je waar ze gaan wonen? In hun nieuwe huis. Over een paar weken krijgen ze
de sleutel en volgende maand trekken ze daarin.
Wat doe je met een kind
een kind dat graag met poppen speelt
en opa om haar vinger windt
een kind dat zich niet gauw verveelt
dat kind dat sluit je in je hart
Met dank aan papa Martin, mama Naomi, Opa IJsbeer en
Bianca Hazenberg voor de foto’s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten