Vrijdag 5 oktober
en zaterdag 6 oktober 2018
Mijn mama en papa hebben vandaag een bruiloftsfeestje in
de kop van Noord-Holland en omdat het erg laat wordt, kan ik niet mee. Daarom
mag ik voor het eerst een nachtje blijven slapen bij oma en Opa IJsbeer. Het is
niet echt voor het eerst, maar zo voelt het wel. Want ik mag voor het eerst daar
in een groot bed slapen en niet meer in een babyledikantje. Zo is het toch opa?
Ja Daeley, je zegt het helemaal goed.
Opa IJsbeer heeft het speelkleed al klaar gelegd als mijn
papa mij komt brengen. Ik wil mijn papa nog wel even uitzwaaien maar het liefst
ga ik meteen aan de gang met de autootjes en de lego-poppetjes. Toch opa?
Al snel moet ik van Opa IJsbeer stoppen met spelen. We
wandelen samen naar de bushalte en moeten heel even wachten op de bus. In de
bus rijden vind ik heel leuk. Vooral als we naar Artis gaan. Maar dat doen we
vandaag niet. Misschien op maandag, want dan kom ik weer bij Opa IJsbeer en
oma. Vandaag gaan we naar het centrum van Buiten. Dat is maar een klein stukje.
Slechts twee haltes en ik mag op het knopje drukken. Toch?
In het centrum laat Opa IJsbeer mij een groene olifant
zien. Die heeft een mevrouw op de bibliotheek gezet. Nou opa je weet er niets
van. Het is geen olifant met een slurf, maar een groen konijn. Heb ik dit fabeltje
mooi voor je uitgeblazen. Toch opa?
Alsof dit sprookje nog niet groen genoeg is zegt opa dat
er een reus met groene verf aan zijn voeten door het winkelcentrum heeft
gelopen. Dit keer geloof ik hem wel, want het zijn wel grote stappen die hier
zijn gemaakt. Met mijn beentjes, ja ik ben al een grote vent toch opa, kan ik
die stappen niet maken.
Wij gaan samen naar de boekhandel en daar koop ik een
stickerschrift en een paar velletjes met dierenstickers, die mag in het schrift
plakken als ik op het potje ben geweest, en een boekje over een poes: de
knorrige kat. Daarna gaan we weer terug met de bus en zitten in de bus met
dezelfde chauffeur die ons op de heenweg heeft meegenomen, toch Opa?
Als we terug zijn bij het huis van oma en opa leest Opa
IJsbeer mij voor uit het boekje. Dat gaat over vriendschap sluiten. Tussen een
klein poesje en een knorrige kat, die altijd eenzaam is. Nou eenzaam ben ik
niet, maar ik kan wel heel goed knorrig kijken. Toch opa?
In de loop van de middag komen mijn oom Martin en tante Naomi,
mijn nichtje Fayèn en grote neef Gianny. Hij is het oudste kleinkind van Opa
IJsbeer en ik de jongste. Gianny blijft ook een nachtje logeren. Gezellig toch
Gianny?
Als oma van haar werk thuiskomt, helpt Gianny in de
keuken. Oma wil zelf graag koken en een saus voor de spaghetti maken, zodat Opa
IJsbeer een half uurtje kan gaan slapen. Maar dat lukt mooi niet. Ik houd hem
wel bezig, toch opa?
Gianny en Opa IJsbeer gaan ’s avonds voetbal kijken. Ik
zie nog een paar minuten van de wedstrijd die wordt uitgezonden op de televisie
en juich als er wordt gescoord. Een doelpunt van Ajax. Toch oma? Oma legt uit
dat dit niet Ajax is maar Almere City en dat Gianny en Opa IJsbeer daar op de tribune
zitten. Jammer dat ik hen niet zie zitten.
Pas de volgende morgen zie ik Opa IJsbeer en Gianny weer.
We zijn al weer vroeg wakker en ik praat mijn neef de oren van zijn hoofd. Hij
wil een beetje rust, want hij moet straks zelf nog voetballen. Maar wil mij nog
wel even voorlezen uit De knorrige kat. Lief toch?
Na het ontbijt, een toverbroodje, brengt Opa IJsbeer
Gianny op de scooter naar Almere Haven, waar Gianny moet voetballen. De zon is
nog maar net op en Gianny slaapt nog half. Toch weten hij en zijn team de
wedstrijd te winnen. Zo is het toch, opa? Ja Daeley ze hebben met 5-4 gewonnen.
Terwijl opa weg is, zet oma zet mij onder de douche en
daarna ga ik nog even spelen. Als Opa IJsbeer boodschappen doet, komt mama mij
halen. Papa zit nog in de auto. Daarna gaan we mijn broertje halen, die heeft
een nachtje gelogeerd bij Gea. Toch? Mama?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten