Waaghalzen Yari en Opa IJsbeer bibberen in het Dino-bos

Vrijdag 21 juli 2018

Beloof mij een ding, lach Opa IJsbeer niet uit, want dat heeft hij niet verdiend. Echt waar, het is zo nu en dan om bang van te worden en zelf vind ik het ook wel een beetje eng. Wat er zo eng is? Nou al die verschillende dino’s, die we vandaag hebben gezien in Utrecht.

Donderdagavond ben ik al bij mijn opa en oma gaan logeren. Lekker even dollen buiten voor het slapen gaan.

Het is vandaag mijn eerste vakantiedag en om mijn Opa IJsbeer een plezier te doen heb ik hem meegenomen naar World of Dino’s. Over dinosaurussen heeft hij al eerder een verhaaltje geschreven en dat ook in mijn klas voorgedragen. Maar dat is iets voor later.

Vandaag rijden we met de trein naar Utrecht. Omdat de rechtstreekse Sprinter al weg is nemen we de Intercity naar Amsterdam Zuid en daar stappen we over op de Intercity naar Utrecht. Zo ben je er bijna net zo snel als met de Sprinter. Ik wil op een stoel alleen gaan zitten, maar dat vindt opa niet goed en ik moet ergens anders zitten, naast of tegenover hem. Een oude mevrouw vindt dat ik maar in een andere coupé moet plaatsnemen. Opa vraagt nog waarom. ‘Omdat dit de eerste klas is’, zegt die mevrouw vinnig. Opa kijkt die mevrouw verbaasd aan en zegt alleen maar: ‘En?’ Nou daar heeft zij niet van terug. Achter mij zit een vriendelijke man en wij praten honderduit en hij wenst mij veel plezier bij de dino’s als ik uitstap.

In Utrecht lopen we een klein stukje naar de Jaarbeurshal waar opa kaartjes voor ons koopt. En hij krijgt een boekje met een speurtocht die we kunnen doen.

In een museum en bij een tentoonstelling mag je normaal nergens aan komen. Ook aan de staart van de dino in de Almere Jungle mag je niet trekken. Maar deze dinosaurussen mag je wel aaien.

Ik vind dat de eerste keer eng. Dat mogen jullie best weten en Opa IJsbeer ook, die heeft zelfs geen enkele dinosaurus geaaid. Ook de Dimetrodon niet, terwijl die heel eenzaam is. En de Brachiosaurus met zijn lange nek heeft wel iets weg van een giraffe, zo lang. Eigenlijk zijn ze veel groter dan de giraffe en zwaarder. De Brachiosaurus kan net zo zwaar worden als acht olifanten samen.

Er zijn heel veel verschillende dinosaurussen. Sommige leven in Europa, andere in Amerika of Australië, zelfs op de Zuidpool leven ze.

Er zijn er met vier poten die even lang zijn, zoals de Stegosaurus of de Kosmoceratops, die wel vijftien hoorns op zijn kop heeft. De Dynonychtus heeft veel kleinere voorpoten en vecht alleen in een groep. Alleen durft hij niet: bangebroek. Dat durft opa niet tegen hem te zeggen trouwens. Maar ik wel.

In de Dino-wereld wordt ook nog een filmpje gedraaid waar je veel van dinosaurussen kunt leren. Maar die film duurt mij te lang. Daar heb ik vandaag echt geen tijd voor. Liever zit ik op de rug van zo’n dier; het lijkt wel op paardje rijden.

De eieren van de dinosaurussen zijn heel groot. In Artis liggen ook een paar en mijn broer heeft die proberen uit te broeden. Is niet gelukt hoor. Maar wat er hier uit dat ene ei komt? Dat geloven jullie echt niet. Ga het ook niet verklappen. En Opa IJsbeer moet ook zijn mond houden.

We komen bij de Confuciusornis met zijn scherpe snavel. Nee tanden heeft hij niet. Dat heeft opa nog voor mij uitgezocht. Deze dino kan echt vliegen. Op zijn rug vlieg je zomaar de wereld rond. Dat heb ik vandaag niet uitgeprobeerd hoor. Want dan ben je nog wel een tijdje onderweg en ik kan mijn opa toch niet zo lang alleen laten.

In het Dinobos, waar alleen echte waaghalzen mogen komen, verstopt opa zich achter mij als een Tyrannosaurus Rex onverwacht gaat brullen. Dat vind ik ook wel een beetje eng, dat gebrul. Ik sleur mijn Opa IJsbeer maar snel door het bos, zodat de T-Rex hem niet kan verscheuren en opeten.

Eten hebben we ook nog gedaan. Een croissantje en omdat al die dinosaurussen hongerig maken, heb ik die van Opa IJsbeer ook opgegeten. Hij hoeft toch niet meer te groeien.

Onderweg hebben we alle antwoorden goed ingevuld en toen heb ik een stickervel gekregen en een Triceratops. Gaaf joh.

Gelukkig weet ik de weg naar het station nog en we nemen nu wel de rechtstreekse trein naar Almere. Kan ik alvast met mijn nieuwe vriendje spelen.

Bij Opa IJsbeer thuis krijg ik nog drinken en een ijsje en ga op de iPad filmpjes kijken, want het is toch wel een drukke dag geworden. En als jullie soms denken dat ik alles verzin. Echt niet. Het is allemaal waar Net zoals onderstaand verhaaltje, dat opa in mijn klas heeft verteld.

Yari en de tijdklok

Opa IJsbeer en zijn kleinzoon Yari

vliegen samen door de tijd
van het nu naar het verleden
en ze zijn de weg een beetje kwijt

Zij zoeken naar oude Romeinen

zijn zojuist de Grieken gepasseerd
want de tijdklok heeft te veel snelheid
Opa heeft de remmen al geprobeerd

Ze vliegen over puntige bergtoppen

en onder hen ligt overal sneeuw
de tijd begint nu wel te dringen
Yari is moe en onderdrukt een geeuw

Dan eindelijk begint de daling

gelukkig maar dat valt weer mee
Opa ziet een dinosaurus
nou kijk eens goed het zijn er twee

Als ze staan moeten ze nog wachten

tot de tijdklok is uitgestoomd
dan schudt Mamoe Yari wakker
Jongen waarover heb jij gedroomd