Zaterdag 20 maart 2021
De laatste wedstrijd van de eerste selectie van de Onder 14 jaar van FC Almere dateert alweer van januari. De verslaggever van dit team moet zelfs nog iets verder terug in de tijd voor een wedstrijd, terug naar december vorig jaar. De tegenstander van vandaag is dezelfde als toen: de eerste selectie van de Onder 15 jaar. En er zijn meer overeenkomsten maar daarover later meer. Covid-19 houdt de gemoederen al geruime tijd bezig en het bestuur doet zijn uiterste best om ook in deze lastige tijden de vereniging draaiende te houden.
Dat valt niet altijd mee, maar mede door de inzet van een aantal meedenkende mensen lukt dat. ‘Íedere woensdag hebben we met het bestuur en een afvaardiging van de trainers overleg. Daar wordt ook besloten wat er daadwerkelijk op zaterdag gaat gebeuren.’ Belangrijk activiteiten om de nog jeugdige spelers gemotiveerd te houden, die moeten voetballen stelt de preses, en niet massaal achter de Play Station kruipen.
En als dan de velden van De Marken op zaterdag vol lopen dan zie je de voorzitter genieten. Daar haalt Remco Fens de energie uit om alles draaiende te houden. Ondanks dat anderen er plezier aan beleven vernielingen te plegen, zo is er afgelopen week een gat gegraven op het hoofdveld. Daar is op deze wedstrijddag niets meer van terug te zien.
Voor zowel de jongens als de verslaggever is het even wennen vandaag. Zo mist de verslaggever bijvoorbeeld de snelle Luca, die het plezier kwijt is. Maar er is ook goed nieuws, want die heeft zijn gezicht weer laten zien op De Marken, er kriebelt nog steeds iets bij hem. Dus wie weet keert Luca, net zoals doelman Dylan al eerder heeft gedaan, terug. Trainer Rody heeft al met hem gesproken en voorlopig Donny op zijn positie aan de rechterkant geposteerd. Mogelijk keren er komend seizoen meer spelers terug op het oude nest. ‘Wij zullen hen verwelkomen, maar zij zullen wel hun plek in het oude team moeten verdienen, daarvoor moeten zij werken’, zo geeft de voorzitter de handelwijze van de club aan.
De wedstrijd van vandaag heeft duidelijk twee gezichten. In de beginfase heeft de jongste selectie het meeste balbezit en maakt indruk met goed samenspel. In de vijfde minuut wordt Ian op links gelanceerd, hij behoudt het overzicht en stelt de meegelopen Gianny in staat de score te openen. Het elftal verzuimt hierna door te drukken en de 2-0 binnen te tikken.
Het duel kantelt als in de 23ste minuut Dylan de bal, na een ogenschijnlijk kansloos afstandsschot, door de vingers laat glippen. Dylan kan wel door de grond zakken, maar staat al snel weer te coachen. De durf is echter meteen weg bij zijn teamgenoten en de een jaar oudere tegenstanders voelen dat uitstekend aan. Zij zetten een tandje bij en als drie minuten voor rust de bal uit een vrije trap onbereikbaar voor de keeper in de hoek ploft is het gedaan.
Rody probeert zijn spelers nog te motiveren: ‘Ga eens voetballen’, maar de tegenstander ziet zijn kans schoon. De precisie is bij de jonkies weg en als er nogmaals een vrije trap van grote afstand via de onderkant van de lat in de touwen ploft is het helemaal over en uit. Ook het op andere posities neerzetten helpt niet en met lede ogen ziet de trainer dat vlak voor tijd zijn team een vierde treffer, netjes uitgespeeld, krijgt te incasseren.
Rody weet dat er nog veel werk te doen is voor hem en voor de spelers. Toch is hij niet helemaal ontevreden over zijn spelers. Vooral over de beginfase. Geen kluitjesvoetbal maar spreiding in het spel, niet zomaar lukraak een bal naar voren poeieren maar met overleg opbouwen. Komende zaterdag staat er weer een duel op het programma en dan kunnen zijn jongens laten zien dat zij verder zijn gegroeid en ook een tegenslag kunnen verwerken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten