Zondag 22 november 2020
Misschien weten jullie het nog wel, vorige week is Sinterklaas weer uit Spanje naar ons land gekomen. Mijn broer, neef en nichtje hebben toen bij oma en Opa IJsbeer gelogeerd. En nu is het mijn beurt, alleen wil mijn vader mij zaterdag na het zwemmen in Lelystad meenemen naar de caravan en dus… En als papa niet gaat dan heb ik alsnog de gelegenheid tot… Maar dan hoor ik dat wij vanavond shoarma eten en daar… Ja dan wil ik dus niet meer naar hen toe maar thuis eten en dat moet ik zelf tegen opa en oma zeggen.
Oeps dat is moeilijk. En het wordt nog lastiger want Opa IJsbeer zegt dat hij dan de aardbeien zelf op gaat eten die hij speciaal voor mij heeft gekocht. Tja, dan moet ik kiezen tussen een boterham met aardbeien en een broodje shoarma. Dat is gewoon niet eerlijk. Welke keuze maken jullie? En als mama dan zegt dat wij dan zondagavond shoarma gaan eten? Nou dan ga ik toch lekker alsnog naar De Python. Mijn papa pakt snel een koffertje voor mij in en hup, wij weer op pad.
Omdat ik nog geen boterham heb gegeten, maakt mijn opa snel een toverbroodje voor mij en dan een broodje met aardbeien. Hmmm, zo lekker. En ik ben niet de enige die daar zo over denkt, want Pluto die kijkt het brood bijna van mijn bord. Ik moet hem een paar keer vanmanend of is het vermanend toespreken.
Oma heeft ondertussen het speelkleed al naar beneden gehaald. Het is bijna weer ouderwets. Alleen is het nu geen maandag dat ik bij mijn opa en oma ben, maar zaterdag. Ik bouw en speel, ook met autootjes en tussendoor ook nog even op de iPad, die wel heel erg oud aan het worden is en niet meer zo goed oplaadt.
En dan aan het einde van de zaterdagmiddag moet Almere voetballen. Natuurlijk juich ik het hardst van allemaal als Almere scoort. Oma maakt ondertussen ei met frutsels en dat eet ik op brood. Bijna net zo lekker als shoarma, maar die aardbeien zijn toch echt het lekkerst van alles. Als het Sinkerklaasjournaal begint zet oma voor mij de televisie op een andere zender. De Pieten zijn ook vandaag heel erg sloom en ondeugend, maken overal een rommeltje van en lachen iedereen en elkaar uit.
Een van die Pieten heeft, eerder vandaag, in het winkelcentrum Opa IJsbeer ondersteboven gelopen en opa heeft toen verteld dat ik bij hem slaap vannacht. ‘Dan komen wij hem daar wel een kadootje brengen’, heeft Rommel Piet tegen Opa IJsbeer gezegd. Voor ik ga slapen, zing ik samen met opa en oma nog een paar versjes voor Sinterklaas en mag ik mijn schoen zetten. Daarna moet ik naar bed. Opa brengt mij en leest voor en zingt een liedje. Nou dat kan hij echt niet. Ook al gaat het over hemzelf; mijn ouwe opa.
De volgende morgen als ik opsta is opa weg, aan het wandelen. En hij heeft helemaal niets gezien, geen cadeau, helemaal niets. Nou ik wel, ik schrik me een hoedje. Oma, oma, o kom toch eens kijken. De kamer is een geweldige rotzooi. Het kleed is omhoog getrokken. Er ligt zelfs een stoel ondersteboven en mijn schoen… waar is mijn schoen? Nou die hangt aan een deurkruk. Die Piet die heeft er echt een bende van gemaakt en ik help oma met opruimen. Maar een ding is weer lief, Rommel Piet heeft ook een pakje en een brief voor mij achtergelaten.
En weet je wat daarop stond?
Ik zal het jullie vertellen: Lieve Daeley, dat ben ik dus. Waar was je nou. Ik maar zoeken, niet op de Python, niet op de Mickey Mousse. Geen schoen, geen water, geen hooi. Ik zei nog tegen je opa: Als er een schoen staat en water en hooi, en er mooi gezongen is dan heb ik een cadeau voor Daeley, maar ik zie niets. O o o, ja daar bij de deur daar staat een schoen en hooi en water, stukje oud brood. Het laatste kadootje van vannacht helemaal onder uit de zak, eindelijk heb ik je gevonden. Maar nu is het papier op, ik heb iets van je oma geleend. Lieve Daeley laat altijd goed weten waar je bent. Ik zoek me een rotje. Pak maar gauw uit. Dikke knuffel. Piet.
Nou dat laat ik me geen twee keer zeggen. Ik vergeet daardoor bijna de Sint en Piet te bedanken, maar gelukkig is oma er om mij dat te vertellen. En opa? Als die terug is geeft hij mij weer twee van zijn boterhammen en nog een extra met aardbeien. Ben ik toch niet voor niets bij hen geweest.
Oma en opa zetten met mijn hulp daarna het kadootje in elkaar. Papa en mama komen mij aan het begin van de middag halen, maar ik mag van Opa IJsbeer pas gaan nadat ik een appel en nog wat aardbeien heb gegeten. Ja, die aardbeien laat ik mij niet door de neus boren.
Opa IJsbeer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten