29 december 2019

Prestige en de sterkste wint niet altijd

29 december 2019

 De Wintercup in Almere is voor mij onlosmakelijk verbonden aan Gerard Baljet, jarenlang de voorzitter van de voetbalvereniging AS’80 en jarenlang een van de steunpilaren van dit voetbaltoernooi voor de Almeerse voetbalclubs. Een toernooi uitgesmeerd over enkele dagen ergens tussen Kerst en de jaarwisseling in. Een evenement om te overwinteren, maar wel in de zaal. Een toernooi van strijd en prestige.

Een frequent bezoeker ben ik nooit geweest van dit toernooi. Ook niet als verslaggever voor het Dagblad van Almere. In die periode aan het eind van het jaar, heb ik altijd gas teruggenomen en heb de verslaggeving ieder jaar weer aan een medewerker overgelaten, iemand die door de organisatie ook vaak als sportverslaggever van het jaar is geëerd. Sjaak Remkes, bij deze, ik proost op je.

Na enkele jaren van afwezigheid is de Wintercup door een nieuwe groep mensen weer in ere hersteld en het is dit jaar alweer aan de zesde editie van deze organisatie toe. Vandaag heb ik een bezoekje gebracht aan Sporthal Waterwijk, waar mijn kleinzoon samen met zijn teamgenoten van FC Almere de eer in de leeftijdsgroep onder 13 jaar moet hoog houden. En dat ondanks dat hij een etmaal eerder nog onder de zon in Dubai te vinden is.

De openingswedstrijd is door Waterwijk gewonnen van AS’80: 0-2. Daarna is het de beurt aan het team van Benjamin van ’t Veer, die voor deze gelegenheid vervangen wordt door Rody Schouten. Rody ziet zijn ploeg uitstekend beginnen tegen Sporting Almere en vooral Rayan is een plaag voor Sporting. Met drie treffers geeft hij een waarschuwing af en vooral de tweede, een bekeken stiffie, is van grote klasse. Xavje bepaalt uiteindelijk de eindstand op 4-0.

Het is jammer dat Forza Almere geen team kan afvaardigen, waardoor het lang duurt voor de jongens uit Haven weer aan de beurt zijn. Mede daardoor hebben zij moeite om op gang te komen tegen Buitenboys, dat zelfs volledig terecht op voorsprong komt. Dylan voorkomt met enkele reddingen dat het team uit Buiten niet kan uitlopen en als Rayan alle schroom van zich af gooit en opnieuw driemaal schoort is de buit binnen. Een groene kaart voor Gianny, die even op de ezelsbank wordt gezet, verandert daar ook niets meer aan: 3-1.

Niet veel later volgt de sleutelwedstrijd, het duel met Waterwijk. Almere speelt uitstekend en neemt door Rayen de leiding. Maar het zit de ploeg van Rody niet mee.
Eigenlijk zit alles tegen en tegen de verhouding in komt Waterwijk op voorsprong door te profiteren van twee slippertjes. De 3-1 lijkt de beslissing, maar Almere geeft niet op, blijft beter en Jair brengt de spanning terug. Met alle geluk van de wereld blijft Waterwijk op de been, ook omdat Rayan deze wedstrijd niet weet te scoren en na de keeper uitgespeeld te hebben in de slotfase slechts de paal raakt.

Waterwijk blijft hierna zijn wedstrijden winnen zodat er voor Almere niets meer inzit dan de tweede plaats, maar dan moet er in de slotwedstrijd wel minimaal gelijk worden gespeeld tegen AS’80. En weer zit het niet mee, althans aanvankelijk. Zo staat de arbiter in de weg, ziet aansluitend een overtreding door de vingers en voor Dylan is er geen houden meer aan. Kleinzoon Gianny ontploft bijna bij zoveel onrecht, zit er doorheen en wordt terecht gewisseld. AS’80 ruikt bloed, maar Dylan houdt zijn team met enkele prachtige reddingen op de been. Laatste man Soufyan maakt de gelijkmaker en als net voor de zoemer Rayan zijn zevende doelpunt van dit toernooi maakt is de ontlading groot. Aanvoerder Dion mag vergezeld door de spelers de beker ophalen voor de tweede plaats.

De Wintercup 2019 zit er nog niet op. Maar voor deze leeftijdsklasse wel en voor mij ook. Voetbal het gaat vaak om details. En dat was ook vanmiddag weer het geval. En de arbitrage, ja zonder scheidsrechters gaat het niet. Laten we dat met zijn allen niet vergeten. En ook zij zijn mensen en laten heel wat steekjes vallen, net als spelers.



Opa IJsbeer

PS De laatste twee foto's komen van de Facebookpagina van de organisatie.


Geen opmerkingen: