27 augustus 2009

Gijs

De pijn zit diep
nog steeds
schiet ik vol bij
het horen van zijn naam

Zwijgen
wegduwen
alsof hij nooit
heeft bestaan
'We moeten door'

Huilen
stil in een hoekje
het is al zolang geleden
'Dat verdriet
is nu toch wel voorbij'

Nee. Ook na 45 jaar
blijven de tranen komen
Spontaan
Zomaar
Gijs
Het went nooit

Geen opmerkingen: