Yari ontvoert Opa IJsbeer naar de Jungle

Dinsdag 30 juli 2019

 Het einde van Opa’s Oppasdag komt in zicht. Na ruim twaalf jaar van oppassen komt daar een einde aan als mijn broertje Daeley na de zomervakantie ook naar school gaat. Dan vinden Opa IJsbeer en Oma Tineke het genoeg. Natuurlijk zullen ze tijdens een vakantie of in noodgevallen nog wel eens bijspringen, maar wij – de kleinkinderen – zullen dan niet meer iedere week door hen samen of door een van hen worden opgevangen.

We waren er niet altijd alle vier tegelijk, soms waren er twee, soms drie. Maar vaak was er ook maar een. Het laatste half jaar haalde opa mij op maandag uit school en dan was mijn broertje er ook, op dinsdag haalde hij mij uit school en dan was mijn broertje er niet en op vrijdag. Om de veertien dagen was mijn broertje er op vrijdag ook. Vandaag ben ik er alleen, ben blijven slapen en vandaag neem ik hem op sleeptouw zodat oma het huis en de tuin voor haar alleen heeft.

Ik wil wel vandaag naar de Almere Jungle en we rijden daar op de scooter van opa heen. Opa mag sturen en ik zit zoals een echte dinojager achterop. Vlakbij De Kemphaan rijden we de berm in. Expres want Opa IJsbeer houdt van bloemen en wat zien we? Een prachtige berm met wilde bloemen, maar ook met zonnebloemen. En daar moet je toch wel even bij stil blijven staan, toch opa?

De Jungle ligt hier om de hoek. Op nog ongeveer twee minuten rijden. Ik krijg daar twee zakjes met voer mee; een voor de schildpadden en een voor de vissen. Gewapend met die twee zakjes wandelen we de jungle in. Bij mij begint het meteen te kriebelen, want ik zie een afdruk van een dinosauruspoot.

En ja hoor iets verder staat een pachycephalosaurus. Maar wat zie ik? Heeft iemand de dino aan zijn staart getrokken en verwond? Denk het wel opa, want waarom heeft hij anders een stukje verband om de punt van zijn staart.

Op dat moment heb ik de moerasschildpadden al eten gegeven. Aan de overkant van het water staan ook kinderen eten te geven zodat de schildpadden zich in groepjes verdelen en niet allemaal massaal naar mij toe komen. Als ik ook nog wat bolletjes op het land strooi, komt er een uit het water en eet die bolletjes op.

In de buitenhokken lopen een paar heel grote konijnen. Ik heb wel eens eerder konijnen gezien, maar zo groot? En zo dik? En met zulke grote oren? Het lijkt wel een sprookje, je weet wel over dat meisje met dat rode kapje en over een oma en een wolf.

De wasberen proberen zich voor ons te verstoppen. Maar Opa IJsbeer heeft een nieuwe bril en ziet ze toch en wijst ze mij aan. Ze scharrelen wat over land en door het water. Soms wassen ze ook hun pootjes, maar vandaag hebben ze daar geen zin in. Kan ik me best voorstellen hoor. Iedere dag wassen. Bah. Van mijn mama moet ik dat ook maar liever… Daar ben ik toch zeker een jongetje voor.

Als je buiten bent dan kun je ook een waterbassin zien, wat een moeilijk woord. Maar een verzorger legt het uit. ‘Nee daar zitten geen dieren in, geen vissen. Als het regent dan vangen we daar het regenwater in op, ook de regen die op het dak valt. En dat water gebruiken we dan weer voor de planten.’ Ik vind dat best knap bedacht van de mensen in de Almere Jungle.

Wij gaan weer naar binnen en ik geef de vissen eten. En dan in een keer is opa verdwenen. Hij heeft zich in een grot verstopt. Dat is typisch weer zoiets voor die IJsbeer. En weet je wat hij ook wil? Hij wil de tijgerpython mee naar huis nemen. Vindt dat die beter af is in zijn straat.

Iets verderop zijn twee meisjes bezig om de luipaardgekko’s te vangen. Ze worden in een platte plastic doos gestopt. Opa denkt dat ze ziek zijn. Nou die man weet er echt niets van. De oppasser vertelt dat ze worden schoongemaakt en worden onderzocht. Zo weten ze of de gekko’s nog gezond zijn. En ze worden ook gewogen. En als alles goed is mogen ze weer terug in hun hok.

In een echte jungle heb je heel veel bomen en planten en die hebben ze hier in Almere ook. Ik ga ze echt niet allemaal opnoemen voor jullie. Wel heb ik een aantal namen voorgelezen voor opa. Ook van dieren, want bijna overal staan bordjes. Na de zomervakantie ga ik naar groep vier en dan moet je toch echt goed kunnen lezen hoor. Een aantal diersoorten hier zie je overigens ook in Artis zoals de Zuid-Afrikaanse stekelvarken en de stokstaartjes.

Tussen de middag bestelt opa twee tosti’s voor ons. Een voor mij en een voor zichzelf. Ook nemen we drinken. Een flesje appelsap voor mij en een flesje water voor Opa IJsbeer. En omdat het lang duurt voor de tosti’s klaar zijn, ga ik nog even een paar minuten spelen. Als de broodjes bij onze tafel worden gebracht roept hij mij. Zo daar ben ik wel aan toe.

Maar ik lust ook nog wel een ijsje. ‘Die krijg je ook nog Yari’, zegt Opa. ‘Maar eerst gaan we naar de apen’. Veel apen zijn er niet. Een deel van de apen wordt in gereedheid gebracht om te verhuizen en anderen moeten dan hun plaats weer gaan innemen. Dan maar naar Almere Haven, waar ik een heerlijk dino-ijsje van opa krijg.

Daar krijg ik het gewoon warm van. Maar de redding is dichtbij. Even met water spelen en met mijn dinobeker kan ik de fonteintjes vangen. Nou ik vind het genoeg voor vandaag. Tot ziens. Er komt heus nog wel weer een andere keer.

Opa IJsbeer