Dinsdag 23 juli 2019
Sinds zondagavond ben ik al bij Opa IJsbeer en oma Tineke
om die man bezig te houden. Dat hoef ik gelukkig niet alleen te doen, want mijn
zus Fayèn en mijn neef Yari zijn er ook. Ondanks dat wij met zijn drieën zijn
valt het niet mee om te zorgen dat die man niet uit de band springt. Zodra ik
even niet kijk maakt hij overal een rommel van, vooral van onze slaapkamer. En
die kamer van hem zal ik maar niet laten zien.
Fayèn en Yari proberen hem nog wel van afstand te
betoveren met een kraanvogeldans. Daarvoor zijn zij vandaag speciaal met oma
naar Artis gegaan. En natuurlijk hebben zij daar ook naar dieren gekeken, naar
vlinders in de vlindertuin, want die is zo lekker warm, en naar giraffen en een
boze olifant.
Zelf heb ik hem meegenomen in de trein. Maar voor wij
iets voor hem doen, moet hij eerst iets voor ons doen. Een ontbijt maken. Wij
ontbijten met een beker melk en een toverbroodje. En uiteraard nemen wij geen
genoegen met zo maar een broodje. Ieder van ons krijgt zijn boterham naar eigen
wens.
Die treinreis gaat maar net goed. De eerste trein rijdt
aan onze neus voorbij en dan ontdekt opa ook nog eens dat hij geen telefoon bij
zich heeft. Kan hij geen foto’s maken en ook geen reis uitstippelen.
Gelukkig
weet ik waar ik heen wil en via Amsterdam Zuid rijden wij eerst naar Nijmegen
en daar nemen we de regiotrein van Arriva naar Roermond. En zo kan ik weer een
treinlijntje afstrepen van het aantal spoorlijntjes waarover ik met mijn Opa
IJsbeer ben gereden.
We stoppen op allerlei stations zoals Mook-Molenhoek,
Vierlingsbeek Reuver en Swalmen, maar ook op de stations van Venray en Venlo.
Bij Mook ligt ook de Mookerhei. Tijdens de Tachtigjarige oorlog is hier in 1574
door de Spanjaarden en het leger van de Prins (Willem van Oranje) fel
gevochten. Lodewijk en Hendrik van Nassau leiden dat Oranje-leger en dat krijgt
een pak slaag. De soldaten vluchten via de moerassen van de Riethorst en weinig
soldaten komen dat moeras uit. Ook de oorlogskas, waaruit de soldaten worden betaald,
verdwijnt in het moeras. Kiste Trui is goed bekend in dit gebied. Net als veel
anderen gaat zij op zoek, maar er is een banvloek over de schat uitgesproken.
Zij heeft overal gezocht, zelfs tot in België toe, maar heeft de schat nooit
kunnen vinden. Met al die uitvindingen van tegenwoordig moet die toch terug te
vinden zijn, denkt opa. Hij heeft samen met oma, mijn mama Naomi en tante Raema
een keer bij Kiste Trui geslapen. Oké, oké het was nazaat van de echte Trui.
In Roermond gaan we lunchen. En zoals zo vaak kijkt Opa
IJsbeer de patatjes uit mijn mond. Sorry mand. Ben ik wel blij mee hoor, want
het is wel een beetje veel wat ik heb uitgezocht. En dat broodje brie van opa
is ook al zo groot, maar hij heeft een dikke buik waar nog een beetje ruimte is
voor wat extra’s. Dus vandaar dat ik mij maar heb opgeofferd en zo’n grote
bestelling heb gedaan.
We maken nog een rondje langs het plein bij Roermond,
maar eigenlijk is het gewoon veel te warm voor een ijsbeer. Je ziet hem gewoon
lekken, het zweet drupt van zijn voorhoofd af.
Dan maar weer de trein in. Nu een trein van de NS naar
Heerlen. In de trein is het ook wel warm, maar net iets minder warm. En omdat
we niet aan de zonkant zitten, zitten we ook nog een beetje beschut. Aan de
omgeving kun je goed zien dat we niet zo ver van Duitsland verwijderd zijn, de meeste
huizen zien er anders uit en de omgeving is wat heuvelachtiger. De
belangrijkste verandering is echter dat wij hier en daar restanten van mijnen
zien.
De meeste grote spoorlijnen hebben wij nu wel gereden en
ook een aantal kleinere. En ook zijn wij al bij diverse eindpunten van het
spoor geweest. Een enkele moeten wij nog een keer overdoen omdat de lijn is
verlengd, zoals bij Roodeschool. Vandaag rijden we vanuit Heerlen via Landgraaf,
waar ik een paar jaar geleden de Rolling Stones heb gezien, naar Eygelshoven
Markt. Het laatste station op Nederlands grondgebied op dit speciale lijntje.
Hier wilde ik al een keer met beide opa’s heen, maar vanwege werkzaamheden aan
het spoor reed de trein niet. Vandaag wel. De trein rijdt door naar Aachen,
maar wij zijn in Herzogenrath uitgestapt. In Duitsland. Zonder paspoort,
gelukkig is er geen douane hier. Snel wat foto’s voor het bewijs en dan weer
terug naar Heerlen.
Vandaaruit nemen we nog een regiotrein, ditmaal naar Kerkrade
Centrum. Je zult toch met de trein naar Roda JC willen, dat is toch wel een
heel eind hoor. En dat Centrum? Wij hebben het niet gezien toen wij zijn
uitgestapt.
Wel een paar museums vlak bij elkaar. Rond een museumplein.
Wij hebben daar eerst iets gedronken en samen met opa heb ik vervolgens muziek
gemaakt met heel bijzondere blaas- en pompinstrumenten. Wel geinig. Inderdaad
het is een beetje warm, maar dit gaat nog net want erg inspannen hoeven wij ons
niet.
Tijdens zo’n treinreis gaan we meestal op de terugweg nog
ergens iets eten. Maar ik heb daar geen zin in en als ik Opa IJsbeer zo bekijk…
Goed ik zeg maar niets meer. We nemen de regiotrein naar Sittard en stappen
hier op de trein naar Enkhuizen. Dat is ook nog een plaats waar wij samen heen
moeten. Maar vandaag rijden wij langs het stadion van PSV en via Utrecht naar
Amsterdam CS.
Opa die vult onze kaarten bij en dan rijden we in een
keer door naar Almere. Oma heeft pannenkoeken gebakken voor de andere twee en
bakt voor mij nog een ei op het brood. En Opa IJsbeer? Die neemt twee krentenbollen.
Je weet wel, die bollen met krenten en vooral rozijnen.
Opa IJsbeer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten