Zaterdag 26 maart 2022
Het is een zonnige zaterdagmorgen. Heel anders dan vier weken geleden. Toen ging Opa IJsbeer als verslaggever mee met zijn oudste kleinzoon en diens ouders naar Bussum, waar Gianny een vriendschappelijke voetbalpartij speelde tegen een jeugdteam van BFC. Ditmaal ben ik opgehaald door de andere opa van onze tweede kleinzoon en met zijn vader rijden wij met zijn viertjes naar de Kamper Wieler Club, ook wel KWC genoemd. Hier wordt vanmorgen de derde en tevens laatste wedstrijd verreden van de zogenoemde Voorjaarscompetitie.
Aan de eerste wedstrijd heeft Yari door corona-omstandigheden niet mee kunnen doen. En vorige week heeft hij aan zijn wedstrijddebuut op het asfalt de verdienstelijke vijfde plaats overgehouden. Verdienstelijk zeker, omdat hij al tijdens de eerste ronde uit de bocht vloog en daarna veel terrein wist goed te maken.
Vol goede moed en onder toeziend oog van de twee opa’s rijdt de renner in de dop de eerste meters. Even het rondje verkennen en de beenspieren losgooien op het geaccidenteerde terrein in Kampen-Noord waar de KWC een fantastisch onderkomen heeft met zelfs een eigen BMX-baan.
Yari weet dat hij nog veel moet leren wil hij een goede wielrenner worden, maar is dat eigenlijk belangrijk als hij er gewoon plezier aan beleeft? Dat leerproces komt vanzelf en daar hoort bijvoorbeeld goed sturen bij, maar ook het vastklikken van de schoenen op de pedalen. Met dat laatste heeft onze kleinzoon wat moeite en daarom verliest hij vanmorgen bij de start al veel terrein. Maud en Britt, de winnaars van respectievelijk de eerste en de tweede wedstrijd, gaan er als een speer vandoor en onze kleinzoon zit ergens in de staart van de lange groep wielrennertjes uit de E-klasse.
Dat laat het talentje niet op zich zitten en een ronde later is hij al tussen de beste tien terug te vinden. En weer een ronde later rijdt hij zelfs op de derde plaats. Het gat met de koplopers dichten is er niet bij.
Ook omdat Yari geen enkele steun heeft te verwachten van twee klevers. De renner van FRTC Almere blijft sleuren en het onvermijdelijke gebeurt. Hij moet zijn klevers laten gaan en ziet hoe uiteindelijk Rinze de derde plek voor zich opeist.
Maud pakt voor de tweede achtereenvolgende keer de overwinning op. Omdat zij de eerste wedstrijd verstek heeft laten gaan wordt zij in het eindklassement derde nog achter Rinze. De voorjaarscompetitie wordt gewonnen door Maud. En onze kleinzoon? Die pakt de eervolle vijfde plaats in het eindklassement. En daar mag hij zeker trots op zijn. Zijn opa's zijn dat zeer zeker.
Na die E-klasse worden er nog twee wedstrijden verreden. Zowel in de D-klasse als de C-klasse is de strijd hevig. En met name in de oudste groep zijn de coureurs aan elkaar gewaagd. Daar ziet onze kleinzoon ook dat alleen sleuren aan kop geen zin heeft, dat is energie verspillen waar anderen gebruik van maken, maar ook dat behoort bij het leerproces van de wielrenner.
Opa IJsbeer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten