Spektakel op het hoofdveld

FC Almere – Ijsselmeervogels onder 13 jaar

Het is voor een jeugdteam een eer om op het hoofdveld van sportpark De Marken te mogen spelen. En dan ook nog eens tegen de ‘rooien’ uit Spakenburg, de club die geldt als allersterkste amateurvereniging van het land. Een titel die dit bolwerk aan de overkant van het water toekomt vanwege het grote aantal landskampioenschappen dat dit dure gezelschap heeft behaald.

Als kritisch volger valt het mij op dat FC Almere er opnieuw moeite mee heeft om een arbiter voor het door Benjamin gecoachte gezelschap aan te stellen. En als er dan iemand bereid is gevonden dan is het toch wel slordig dat er geen hoekvlaggen staan. Dat laatste wordt in de rust alsnog goedgemaakt. Het zijn uiteraard bijzaken, maar wel zaken die vooral geregeld kunnen en ook moeten zijn.

Maar alles draait om het voetbal en de twee teams bespelen de zenuwen van hun ouders en andere volgers vanaf het eerste fluitsignaal. IJsselmeervogels is iets feller dan de groene formatie, die misschien door de spanning van het spelen op het hoofdveld regelmatig wordt afgetroefd. Toch komen de Almeerse jongens op voorsprong door Luca die tijdens een uitval de bal via de paal in de lange hoek schuift.

De gelijkmaker laat slechts enkele minuten op zich wachten. Eerst wordt er nog een Spakenburgse treffer afgekeurd omdat de bal over de achterlijn is geweest, maar even later wordt de bal snoeihard tegen de touwen gekocht achter Jaïr. Die vervangt opnieuw de nog niet herstelde Dylan en heeft al eerder knap een schot onschadelijk gemaakt. Het wordt even later zelfs 1-2.

Almere herstelt zich echter keurig. Met een achterwaartse kopbal zorgt Gianny uit een hoekschop weer voor evenwicht en vlak voor rust tekent Rayan (bij de tweede paal) met het hoofd uit een corner voor 3-2.

Ook in de tweede helft is IJsselmeervogels iets gretiger, maar dat levert de bezoekertjes ook heel wat blessures op. Kwetsuren die gezien het geschreeuw zeer ernstig lijken, maar meevallen zodra de koude, natte spons wordt gehanteerd.

Met een prachtige actie schudt aanvoerder Rayan twee tegenstanders af en maakt zijn tweede van de dag. Vogels heeft pech dat het houtwerk wordt geraakt en haalt opgelucht adem als de scheidsrechter weigert naar de stip te wijzen als de doorgebroken Rayan wordt gehaakt.

De Spakenburgers antwoorden prompt als een halve omhaal met ietwat geluk in de hoek valt. Nogmaals kruipen de gasten door het oog van de naald. Xavje wipt de bal behendig over de uitgelopen keeper, maar op de lijn wordt er nog redding gebracht en even later vliegt de bal rakelings over. Gejuich klinkt er uit de Spakenburgse, of zijn het Bunschoter, kelen als Bram de bal ongelukkig in eigen doel werkt: 4-4.

En nog is de wedstrijd niet beslist. Met nog een minuut te gaan krijgt de Almeerse aanvoerder het op zijn heupen, breekt weer op links door en maakt het beheerst af. Zijn medespelers springen bovenop hem. Dit moet toch voldoende zijn om… IJsselmeervogels vindt van niet en smoort de Almeerse feestvreugde en met een alles-of-niets-aanval wordt het 5-5. De scheidsrechter vindt dat een mooie stand en fluit af. En coach Benjamin? Die is tevreden met de prestatie van zijn jongens. En terecht.

Opa IJsbeer