Zaterdag 14 mei
2016
Wie Chalkidiki zegt, zegt bijna ook tegelijk de berg
Athos. Of we die ook zullen bereiken?
We vinden dit stukje Griekenland, want daar gaan we
morgen heen, aan de oostzijde van het vaste land. We vliegen op Thessaloniki
dat iets ten noorden van het district Chalkidiki ligt. Optisch gezien wordt het
gevormd door een handpalm en drie vingers. Die handpalm wordt gevormd door de
heuvels en bergen van het Cholomondas-massief.
De westelijke vinger is Kassandra, waar de bevolking de
toeristen omarmt heeft en waar veel zandstranden zijn te vinden. Kalithea, in de
winter wonen hier nog geen vierhonderd mensen, heeft zich ontpopt tot het
toeristenhart. Ook tussen Kassandra en Sithonia, de middelste vinger, liggen
zandstranden. Dit Sithonia is het natuurgebied van Chalkidiki. Weinig bebouwing
en kleine baaien maken van dit stukje Griekenland echter toch een gewild
gebied. Neos Marmaras is in de zomer vol zonnig leven en daar zie je de Griekse
vakantiecultuur van ’s morgens koffie drinken op een terrasje terug.
Athos is de derde landtong. Het grootste stuk van dit
schiereiland wordt ingenomen door de kloosterrepubliek Athos. Om dit
bergstaatje te betreden heb je speciale vergunning nodig. Het aantal mensen die
dat wordt gegund is zeer beperkt en de kloosterberg is bovendien alleen voor
mannen opengesteld. Dat is eeuwen geleden zo ingesteld en dat geldt nog steeds
zo. Ondanks dat de kerk ook in Griekenland steeds minder invloed heeft op het
leven van de Grieken mag de invloed van deze orthodoxe enclave echter niet
worden onderschat.
De culturele revolutie is nagenoeg volledig aan
Chalkidiki voorbijgegaan. Veel bewoners leven landbouw en vooral voor de
kleinere boeren is het niet gemakkelijk om rond te komen. Dit district is dus
absoluut niet rijk, maar dat wil niet zeggen dat de bewoners ongelukkig zijn.
Het tegendeel zou ik bijna zeggen, want vooral in de kleinere dorpen leeft men
nog zoals in de voorgaande eeuw met al zijn vrolijkheid en vriendelijkheid. Wel
zijn er veel jongeren weggetrokken, bijvoorbeeld naar Thessaloniki, Larissa en
Athene.
Oude opgravingen zijn er nauwelijks, de tijd lijkt aan
Chalkidiki voorbij te zijn gegaan. Toch is deze regio ook slachtoffer geweest
van de strijd tussen vele volkeren. Perzen, Hunnen, Franken, Osmanen en
Duitsers. Allemaal hebben ze hun wellustige oog op Chalkidiki laten vallen.
Behalve wat monumenten zijn er echter weinig sporen terug te vinden.
Wat we gaan doen? Rusten, een beetje trekken, lezen.
Misschien een excursie. Of we weer naar Meteora gaan, want dat is mogelijk
weten we nog niet. Ik wil er dolgraag nog eens heen, maar dan het liefst voor
meerdere dagen.
Een dag – of meer – naar Thessaloniki? Een boottochtje,
wandelen. Onze uitvalsbasis is Kassandra en wel de oostkust. zodat ik
regelmatig de zon zal zien opkomen. Wij hebben gekozen voor een complex Hotel Medusa - in het toeristendorp Kriopigi,
dat ongeveer vijfhonderd inwoners telt. Ik verwacht dat het aantal tijdens ons
bezoek toch zeker is verdubbeld.
Chalkidiki
neem ik genoegen
met een vinger
of eis ik de volle
hand
ook die stijf
staat
en voor vrouwen is
verboden
Kassandra ik zal je
zien
je toelaten
tot mijn open hart
en wat je schenkt beminnen
ik zoek de rust
de rust in de
natuur
die zijn eerste
bloei heeft gehad
maar nog steeds
mooi is
de vriendelijkheid
in mensen
mensen openen hun
hart
hun woning
voor werkelijk
geïnteresseerden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten