Opa IJsbeer bakt er niets van met Yari

Vrijdag 25 januari 2019

 Mijn Opa IJsbeer haalt mij vandaag weer uit school. Niet met de fiets en niet met de bromfiets, nee hij komt met de bus terwijl mijn broertje er niet eens bij is. Het heeft eerder deze week gesneeuwd en mijn opa kan zijn evenwicht niet meer zo goed bewaren en durft daarom met dit weer niet langer te fietsen en te scooteren. Dom? Welnee, dapper dat hij zoiets durft te zeggen.

Oma Tineke wil vanmiddag met mij in de keuken aan het werk, maar mijn papa heeft aangegeven dat hij mij vroeg komt halen. Dus dat heeft dan weinig zin. Opa IJsbeer, ja soms heeft hij dat, komt met een grandioos idee en vraagt mij of ik een nachtje bij opa en oma wil logeren. Nou voor deze ene keer. En papa Daniël vindt het ook goed. Wel moet ik morgen op tijd klaar zijn want ik moet nog naar mijn zwemlessen, voor mijn B-diploma.

Maar eerst moet ik nog een boterhammetje eten, een kopje thee met honing drinken en wat spelen met het lego. Ik help mijn opa het speelkleed naar beneden te brengen en til ook het legokrat de trap af. Omdat de toren van maandag nog heel is, zitten er niet zo heel veel stenen in de kist, dus kan ik het best.

Als oma terug is uit het dorp gaan we snel aan de slag. Misschien zijn we dan klaar voor mijn papa langs komt om mijn kleren en slaap-Mickey te brengen. Eerst moeten we alles klaar zetten en uiteraard is het mijn taak als meesterbakker om te controleren of alles er wel is.

En dan gaat het grote avontuur beginnen. Een voor een gaan de ingrediënten in een kom en dan is het een kwestie van roeren. Lang roeren. En natuurlijk ook even proeven of het wel op smaak is, of er soms nog iets bij moet.

Potverdriedubbeltjes oma, als jij ook gaat proeven dan hebben we niet genoeg beslag voor twaalf cupcakes. Zie je wel oma, ik heb je nog zo gewaarschuwd. We kunnen er nu maar tien maken. Nou ja dat is dan jammer, dan moeten mijn papa, mama en broertje nog maar even wachten voor zij mijn topcupcakes kunnen proeven.

Terwijl mijn baksel in de oven staat te garen heb ik mooi nog even tijd om wat dino’s te bouwen. En weer te slopen. Dat laatste doe ik uit voorzorg, want als ik het nu niet doe, dan doet mijn broertje het maandag wel weer. Niet dat ik dat erg vind, want dan bouw ik maandagmiddag weer nieuwe dinosaurussen.

Opa IJsbeer fungeert vandaag vooral als voorzetsel en tafeldekker. Oma Tineke wordt door hem weer naar de keuken gestuurd en vindt dat niet eens erg. Na het eten heb ik als toetje een appel en een cupcake. Ook oma en opa mogen van mij nog een cupcake. Nu is er nog maar één over. Die is voor morgenochtend, want wie wat bewaart heeft nog wat.

Na het eten geef ik oma een welverdiende knuffel en speel nog een tijdje voor het tijd is om te gaan slapen.

Samen met Opa IJsbeer lees ik uit een boek van Dikkie Dik. Sommige woorden zijn nog een beetje moeilijk voor een ijsbeer maar met wat hulp van mij komen we er samen wel uit.

En dan gaat alles op zwart en ga ik slapen.

En morgenochtend dan maakt opa net als vorig jaar een toverbroodje. Voor de mensen die het hebben gemist zal ik dat hier nog even herhalen.

‘Opa IJsbeer mag ik nog een boterham?’
Natuurlijk jongen. Wat wil je erop?
‘Witte pasta.’
Alleen witte pasta, dus geen toverbroodje?
‘Jawel opa, wel een toverbroodje.’
Ah, ik weet het al. We doen de witte pasta aan de onderkant. En als ik het omdraai zit het aan de bovenkant. En wat wil je er nog meer op?
‘Vlokken.’
O die zijn op.
‘Nou geef dan maar hagelslag.’
Chocolade of gekleurd.
‘Gekleurd.’

Even later heeft Yari zijn toverboterham voor zijn neus en draait een stukje om, om te kijken of de witte pasta aan de onderkant zit.
Nee jongen, die hebben we naar de bovenkant getoverd.

Hierna heb ik nog even tijd om mij om te kleden en te spelen voor mijn papa en mama mij komen halen. Bedankt oma en tot maandagmiddag. En Opa IJsbeer? Nou goed, jij krijgt ook nog een dikke knuffel.