Vrijdag 11 juli 2008
Na al de voorgaande schermutselingen wordt het tijd zelf kennis te maken met het eiland. De totale groep gaat uit elf personen bestaan. De kwartiermakers gaan al op vrijdagmorgen; zeven personen sterk. Tineke maakt zondagochtend een waddentocht en gaat daarvoor ’s morgens vroeg terug naar Holwerd en komt dan met de overige vier lopers terug. Die hebben hun karige bagage aan ons meegegeven.
Van internet plukken we de route naar Holwerd af. We vertrekken extra vroeg omdat woensdag een aantal ontevreden vrachtrijders heeft aangekondigd dat er weer acties tegen accijnzen en dieselprijzen komen. Die drie kwartier extra moet voldoende zijn om door een eventuele fuik te komen. Het helpt ook trouwens als je afwijkt van de route. En dat doen deze wereldreizigers uiteraard. Hoe krijgen we het iedere keer weer voor elkaar. Vlak voor Leeuwarden slaan we braaf af richting Harlingen. We hebben het gemelde aantal kilometers ook braaf afgelegd. De eerste rotonde is geen probleem, maar waar ligt die tweede? Die komt niet. Aan het eind van de weg hebben we de keuze links- of rechtsaf. Rechtsaf, richting St.Annaparochie zover gaat mijn geografische kennis gelukkig nog wel. En dan Stiens aanhouden. Dat herken ik weer van de routebeschrijving. We rijden ongeveer twintig kilometer om, maar zijn toch op tijd.
Tineke zet mij bij het begin van het parkeerterrein af. Dat voorkomt gesleep met de vier extra tassen.



Even is er verwarring over het aantal kamers, vanwege een paar afzeggingen. Maar alles wordt soepel geregeld in dit familiehotel. We installeren ons vlot, tas uitpakken en dan eropuit. Eerst Nes ontdekken of een fiets huren. De verhuurder houdt er een siësta op na en is tot één uur gesloten. De keuze wordt daarmee een stuk gemakkelijker. Een appartementencomplex van drie hoog trekt de aandacht. Een jaar eerder is de (ver)bouw nog volop bezig. Nu staat het te koop, inclusief garage. Het gehele pand moet zo’n 1,5 miljoen opbrengen. Een hoop geld.
In een plantsoentje staart Jan de Jong sinds 1982 in de verte. Jan de Bakker, zoals hij in zijn geboortedorp Nes ook wel wordt genoemd, is een van de bekendste eilanders.

Bij Kiewiet huren wij onze fietsen en besluiten om naar de westkust te fietsen. Over de hoofdweg naar de vuurtoren. Tegen de wind in. Niet iedereen is even fietsvast. Het gezelschap ligt al snel uit elkaar.

Onderweg passeren we het hellinkje van de onnodige landdijk van Hollum en Ballum en ook het laatste stukje gaat licht omhoog.



Het avondeten nuttigen we bij het moderne ingerichte Rixt. Hier worden duidelijk geen Griekse tijden gehanteerd. De patat is niet gaar en gaat terug. En zo mankeert er nog wel het een en ander. De bediening maakt excuses. Ach ja, zij kan er nu eenmaal ook niets aan doen dat er in de keuken zo wordt geklungeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten