Het wordt een beetje traditie dat we op zondag een rustdag inbouwen. Tijdens het ontbijt gaat er een Nederlands koppel naast ons zitten, dat weet te vertellen dat de Transaviavlucht van morgen een kwartier verlaat is. Beter dat dan te vroeg. Maar we zullen toch wel op tijd op het vliegveld zijn. Daar zorgen we wel voor. Volgens de papieren is het slechts een kwartier rijden, maar we kennen ook de rijstijl van de Grieken en zullen er zelf gewoon wat extra tijd voor uittrekken.
’s Ochtends doen we niet veel meer dan navelstaren. Kijken
hoe Griekse meiden en gezinnen zich op het stand nestelen, in de zee spelen of
zwemmen. Een auto rijdt vier Amsterdammertjes uit de stoeprand. Twee ouderen
zitten te shaken bij de bushalte en schakelen de politie in. De dader in een
rode sportieve auto, gaat er snel vandoor, kijkt even verderop of zijn auto
schade heeft. Een paaltje blijft achter op de straat en wordt door een man bij
een boom gelegd. De politie arriveert later, maar ja dan zit de dader al lang
en breed in Messini of waar hij met veel autogeronk ook heen moest.
Zeilen is in Griekenland een bezigheid waar niet alleen de toeristen zich mee bezig houden. Maar ook Grieken zeilen veel. En daarmee kun je dus niet voeg genoeg beginnen. We hebben al eerder een klein clubje zeilers op pad zien gaan, maar ditmaal gaan er een paar groepen en ik schat dat er toch ergens tussen de dertig en veertig bootjes heen en weer varen. De beginners blijven in de havenmond en de rest gaat wat verder de baai in, waarbij ze geëscorteerd worden door een motorbootje.
Zo rond het middaguur wordt de kamer schoongemaakt en zitten
wij nog steeds te niksen. Heerlijk zo”n dag. Maar ook een dag waar koffie met
gebak of zo bij hoort. Dus wij gaan op pad. De clubs richting haven zijn
populair en daar is weinig plaats. Ook heeft niet iedereen sweet op de kaart
staan, dus gaan we de andere kant op.
Bij Del Mar vindt Tineke een plekje in de
zon en bestelt Fanta Lemon en een tosti. Ik neem een frappe met appelpie.
Alleen de appeltaart is er niet. De andere sweets geloof ik wel, kan ze op de
kaart niet ontdekken. En dan wordt het tijd voor ijs. Daarvoor gaan we wel in
de schaduw zitten, want het is toch wel warm geworden. Een flinke beker met ijs
verschijnt op tafel. Een mooi eindstation van een mooie vakantie.
De rest van de middag wordt weer grotendeels in ledigheid
doorgebracht. En al de meeste dingen inpakken. Hoeven we morgen niet meer te
doen.
We gaan iets vroeger eten dan normaal, zijn het zat. Ér komt tzatziki en
saganagi op tafel en bifteki gemista en pork. Zoetigheid na, toch weer wel.
Voor dertig euro. In Griekenland kun je nog steeds goedkoop eten in de
taveernes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten