De boerderij van JeZus Deel 5
18 december 2022
De volksverhuizing is van alle eeuwen en niet iets van het bijna afgelopen jaar. Mensen vluchten voor geweld of zoeken geluk, geld en liefde elders. En niet overal wordt iedereen met open armen ontvangen. Ook is er niet overal ruimte voor nieuwe woningen. Voor velen zal het daarom geen Openbaring zijn maar ook de boerderij van JeZus is ingebouwd.
Jerome en Suzanne, de tweeling Je en Zus, hebben daar nog steeds geen weet van en wachten op de verlossing van het ouder worden. Je heeft nog even geprobeerd uit te breken, te ontvluchten aan de Python, maar zijn uitvlucht is op tijd ontdekt en vaardige handen hebben hem op tijd teruggelegd in de kribbe voor het lichtjesfeest.
In de boerderij waakt ondertussen niet alleen de IJsbeer, wiens noordelijke leefwereld flink onder druk is komen te staan, maar waakt ook de Pinguïn. Zij is niet alleen op de ijzige zuidpool te vinden en heeft haar plekje daar ingeleverd voor een rol hier in de harmonieuze wereld van JeZus.
Het treinverkeer in deze veilige wereld is stil komen te liggen. Niet door het natuurgeweld maar de wens op iets meer levensruimte rond de wensboom ligt hieraan ten grondslag.
Of is deze constatering opnieuw een brug te ver voor bestuurders die uit bezuinigingsdrift werkzaamheden uitstellen en vervolgens tot de ontdekking komen dat het alsnog uitvoeren van het noodzakelijke werk wel erg duur uitvalt.
Ach, als er één schaap over de dam is volgen er meer. Dat weet de herder die zijn schaapjes wel op het droge heeft maar al te goed. Hij haalt dan ook zijn schouders op en heeft de weg richting boerderij van JeZus ook dit jaar op tijd ingezet.
Van boven kijken zij, ook al geen dag ouder, toe. Jozef en Maria genieten nog even van alle rust in afwachting van de drukte die ieder jaar rond deze tijd op hen afkomt.
Dat laatste krijgt een dubbele lading omdat vrede en oorlog in gescheiden kampen zitten, terwijl de pandemie rond de boerderij is uitgeraasd en het eerbetoon aan de derde JC mogelijk toch nog een dichterlijk vervolg krijgt in beeld en geluid.
Dat kost echter wel de nodige energie en tijd. Beide, tijd en energie, lijken aan de boerderij voorbij te zijn gegaan. Of is alles opgestookt door de engel die uit eigen belang de handen in onschuld wast?
De toegevoegde poes heeft daar geen boodschap aan en geeft kopjes aan hen die daar behoefte aan hebben. Mensen hebben die gewoonte overgenomen en omhelzen elkaar uit vreugde, uit genegenheid, uit liefde.
Zo is ook de boerderij van JeZus ontstaan. In liefde, uit liefde. De naamgever heeft zich er ook dit jaar weer over ontfermd. Achter zijn rug schuilt echter eveneens het gevaar van het einde, omdat hij in deze liefdevolle leefwereld de dino’s heeft toegelaten.
Opa IJsbeer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten