Sneeuw plakt
De winterschilder
is vannacht weer
langs geweest
Liefhebbers van
wintersweer genieten
met volle teugen
Ik kan mij zelf
zo'n wintertje bijna
niet meer heugen
Maagdelijkwit sneeuw
plakt aan de pootjes
van ons beest
30 januari 2010
29 januari 2010
28 januari 2010
27 januari 2010
26 januari 2010
25 januari 2010
24 januari 2010
23 januari 2010
21 januari 2010
Ondergaan
De zon zien
onder gaan
ondergaan
een warm gevoel
de warme stralen
op verhitte huid
De zee zopas
nog schitterend
verkleurt van
blauw naar zwart
met diepe tinten
ontvangt de bal
met een gesis
Het hemelsblauw
oranjegevoel naar
rood van schaamte
neemt afscheid
van de dag
De gouden bol
mag zich nu tonen
de mandoline
klinkt heel zachtjes
De zon zien
onder gaan
ondergaan
een warm gevoel
de warme stralen
op verhitte huid
De zee zopas
nog schitterend
verkleurt van
blauw naar zwart
met diepe tinten
ontvangt de bal
met een gesis
Het hemelsblauw
oranjegevoel naar
rood van schaamte
neemt afscheid
van de dag
De gouden bol
mag zich nu tonen
de mandoline
klinkt heel zachtjes
20 januari 2010
19 januari 2010
18 januari 2010
17 januari 2010
Daniëldorp
Daniël heeft beloofd om op te passen op Gianny. Raema is werken, Naomi en Martin willen uit eten en Mamoe en Opa IJsbeer zijn naar de vakantiebeurs. Dus treft Daniël zijn voorbereidingen.
Hij bouwt en bouwt net zolang tot alle duplostenen op zijn. En er ligt weer een trainrails. Uitgebreid na een avondje statten. Het lijkt net Almere, dat groeit ook tegen de klippen op. Als je er een jaartje niet bent geweest is er al weer veel aan toegevoegd. En gesloopt. Datzelfde gebeurt met Daniëldorp.


En als Gianny verschijnt moet hij eerst zijn oogjes dichtdoen, zodat de verrassing blijft tot hij in de tot wonderland omgetoverde eethoek verschijnt.
Het spelen heeft wel wat voeten in aarde want de duplowal belemmert zijn zicht op wat er op de achterhand gebeurt. Ja Raema die term wordt in heel veel meer dan dan alleen in de paardenwereld gebruikt. Pas als de muur is gevallen kan Gianny zijn spel spelen.
Mamoe bouwt ondertussen aan een gevangenis, een speeltuin terwijl Opa IJsbeer zijn ding doet. Mamoe mag met de trein mee, boodschappen doen, buiten dooit de sneeuw weg en binnen gaat het van tsjoeke, tsjoeke tsjoeke, tsjoek. Thomastreintje wordt aangekoppeld en weer losgemaakt. De wissels hebben hier geen last van het winterse weer en doen hun plicht. Tot...
Oei, een onstporing. Waar? Natuurlijk in de tunnel, want dat is de meest kwetsbare plaats in Daniëldorp. Alle hulptroepen snellen toe, de brandweerwagen om de reizigers uit de wagons te redden, de politie om de wegen af te zetten en Bob de Bouwer om de ravage weer op te ruimen.
Net op tijd klaar voor de lunch in Tineke's Lunchroom. Bereid door mamoe voor het gehele gezelschap.





Oud papier
Massaliteit
lopen over hoofden
van downunder
naar Afrika of
verre gebieden
Ik zoek het dichter
bij huis: Europa
Griekenland Duitsland
onze Zuiderburen
Limburg geeft niet thuis
Als tussendoortje
een hapje een drankje
natuurlijk veel te duur
lange rijen wachten
voor de toiletten
Muzikaal intermezzo
elk land haar eigen show
Ierse folksinger
Poolse kwelerijen
Urkse klederdracht
Tassen vol folders
de trein in naar huis
overzicht kwijt
geen uitzoeken aan
morgen oud papier
Massaliteit
lopen over hoofden
van downunder
naar Afrika of
verre gebieden
Ik zoek het dichter
bij huis: Europa
Griekenland Duitsland
onze Zuiderburen
Limburg geeft niet thuis
Als tussendoortje
een hapje een drankje
natuurlijk veel te duur
lange rijen wachten
voor de toiletten
Muzikaal intermezzo
elk land haar eigen show
Ierse folksinger
Poolse kwelerijen
Urkse klederdracht
Tassen vol folders
de trein in naar huis
overzicht kwijt
geen uitzoeken aan
morgen oud papier
16 januari 2010
Naar de Grieken
Even aan iets anders denken
heb genoeg van het winterse weer
sneeuw is leuk zolang het wit is
maar wat moet ik met die prut
Plannen maken voor de Lente
de reis is vorig jaar al geboekt
met vakantie naar de Grieken
't is ons toch opnieuw gelukt
Nu wat informatie halen
want wat weet ik eigenlijk van...
nee, ik ga dat niet verklappen
dan is er geen aardigheid meer aan
Waar we moeten gaan beginnen
dat is simpeltjes verteld
wij gaan straks lekker neuzen
op de stands van de Vakantiebeurs
Even aan iets anders denken
heb genoeg van het winterse weer
sneeuw is leuk zolang het wit is
maar wat moet ik met die prut
Plannen maken voor de Lente
de reis is vorig jaar al geboekt
met vakantie naar de Grieken
't is ons toch opnieuw gelukt
Nu wat informatie halen
want wat weet ik eigenlijk van...
nee, ik ga dat niet verklappen
dan is er geen aardigheid meer aan
Waar we moeten gaan beginnen
dat is simpeltjes verteld
wij gaan straks lekker neuzen
op de stands van de Vakantiebeurs
15 januari 2010
14 januari 2010
13 januari 2010
12 januari 2010
Vergeef mij
Twee woorden slechts
zo eenvoudig ook
om uit te spreken
wat zijn ze waard
Natuurlijk
Ik heb fouten gemaakt
dat hoef jij mij
niet meer te zeggen
dat weet ik ook wel
waarom wordt dit mij
weer aangewreven
Twee woorden slechts
wat is de waarde
komen ze uit het hart
dan is het goed
Natuurlijk
ik had mijn mond toen
dicht moeten houden
die ene brief niet op
de bus moeten doen
Het is al zolang geleden
boeten voor mijn onfatsoen
Twee woorden slechts
zijn ze echt zo
moeilijk uit te spreken
heus zij maken het verschil
Twee woorden slechts
zo eenvoudig ook
om uit te spreken
wat zijn ze waard
Natuurlijk
Ik heb fouten gemaakt
dat hoef jij mij
niet meer te zeggen
dat weet ik ook wel
waarom wordt dit mij
weer aangewreven
Twee woorden slechts
wat is de waarde
komen ze uit het hart
dan is het goed
Natuurlijk
ik had mijn mond toen
dicht moeten houden
die ene brief niet op
de bus moeten doen
Het is al zolang geleden
boeten voor mijn onfatsoen
Twee woorden slechts
zijn ze echt zo
moeilijk uit te spreken
heus zij maken het verschil
11 januari 2010
10 januari 2010
9 januari 2010
Hoe ver kan ik nog zakken
Het logge lichaam
komt langzaam op gang
en blijft dan rollen
Er zijn zwaar wegende
redenen om aan te nemen
dat dit natuurlijk is
Natuurlijk neem ik
snel de benen voor
ik geplet kan worden
Op de steile helling
struikel ik bijna
over een rotsblok
Wankelend bereik ik
het veilig geachte dal
kolos komt steeds nader
Verschrikt omhoog kijkend
wordt de vraag gesteld:
Hoe ver kan ik nog zakken?
Het logge lichaam
komt langzaam op gang
en blijft dan rollen
Er zijn zwaar wegende
redenen om aan te nemen
dat dit natuurlijk is
Natuurlijk neem ik
snel de benen voor
ik geplet kan worden
Op de steile helling
struikel ik bijna
over een rotsblok
Wankelend bereik ik
het veilig geachte dal
kolos komt steeds nader
Verschrikt omhoog kijkend
wordt de vraag gesteld:
Hoe ver kan ik nog zakken?
8 januari 2010
7 januari 2010
6 januari 2010
5 januari 2010
4 januari 2010
3 januari 2010
2 januari 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)