De donk're blik in het gelaat
De gulle lach krult
langzaam rond de mond
De tralies geven mij houvast.
Het groene gras
De bomen hoog
Het huis dat leeft
De tralies geven mij houvast.
De tijd schrijdt voort
Het huis staat leeg
De bomen zijn geveld.
Voor mij geen tralies meer.
1 opmerking:
deze is geweldig.
groet lia
Een reactie posten